Alienët ekzistojnë ??

Deklaratë tronditëse e shkencëtarit , para se të vdesë !

Alienët, disa të vjetër gati 200-vjeçarë, janë të vërtetë dhe kanë vizituar Tokën, ka thënë një ish-shkencëtar i lartë nga Lockheed Martin. Në momentet e fundit të jetës së tij, ai zbuloi disa foto dhe ndau përvojat e tij personale me alienët.
Boyd Bushman vdiq më 7 gusht 2014 dhe videoja e mëposhtme që flet për alienët, megjithëse ka vetëm pak kohë që ka dalë, ka tërhequr vëmendjen e të gjithëve. "Unë kam disa prova sekrete", pohon ai në fillim të videos. Më pas ai vazhdon të deklarojë se incidente të tilla si Roswell në vitin 1947, kur një avion ushtarak i Forcave Ajrore u rrëzua, ndodhi për shkak të alienëve.
Bushman ndan disa detaje në lidhje me alienët, si dhe teknologjinë e anti-gravitetit, të cilën ai thotë se është duke e zhvilluar SHBA-ja, Rusia, Kina dhe shkencëtarë në Zonën e famshme  51. Ai përshkruan teksa mban në dorë një foto të alienëve, duke thënë se ata janë rreth katër deri në pesë metra të gjatë, kanë më pak brinjë se qeniet njerëzore, dhe kanë gishtërinj si të njerëzve.
Bushman deklaron se sytë e tyre dhe hundët janë të ndryshme nga njerëzit, dhe se ata janë telepatikë:
"Ata janë në gjendje të përdorin zërin e tënd, për të folur me ty. Ti ecën në dhomë me një prej tyre, dhe papritur e gjen veten duke i dhënë përgjigje pyetjes tënde".

 

Vidioja që tregon intervistën e  Boyd Bushman

Sipas Bushman, ka dy grupe të ndryshme të alienëve. Njëri prej tyre është më miqësor ndaj njeriut. Këto krijesa janë banorë të një planeti të quajtur Quintumnia. Ai është i vendosur 68 vjet dritë larg nga Toka, por atyre u duhet vetëm 45 minuta për të udhëtuar në planetin tonë.
Shkencëtari, deklaron se i ka parë shtëpitë e alienëve, pasi u kishte dhënë atyre një aparat për t’i nxjerrë ato, por pamjet nuk dukeshin pasi ishin të turbullta.
Ai shtoi se ekziston një rrugë e veçantë fluturimi për në hapësirë, që ndodhet  në Zonën 51, një bazë misterioze në Nevadën qendrore, ku besohet se ruhen sekrete të mëdha. Sipas tij, amerikanët janë duke punuar mbi UFO-t,  24 orë në ditë.


********************
Gazeta C

Lokali " Mjau Mjau " tek stadiumi Duinamo , dhe mjaullimat e pronarit Ristanit ,kundër aksionit të qeverisë për ndalimin e vjedhjeve të Energjisë !

Aeben Ristani është vjedhës i enrgjisë elektrike !

Tellali i Partisë Demokratike , Arben Ristani , bërtetë dhe është hapur kundër aksionit të  shtetit për kapjen dhe dënimin të vjedhësve të enrgjisë elektrike .
Aty u konstatua një lidhje  e jashtë ligjshme , nga ku ishin vjedhur miljona lekë shtetit për vite me radhë !
 Dhe ska si të jetë ndryshe , pasi ky syresh , është edhe vetë  ndër kusarët e mëdhenj të energjisë . Ai këtë vjedhje e bën nëpërmejt një lokali të tij që është bashkëpronar tek Stadiumi Dinamo në Tiranë . Ky llafazan i përditshëm  i Partisë Demokratike , është person me precedent penal , pasi  siç dihet ka bërë edhe 2 vjet burg për mashtrim dhe fallsifikim . .Punonjësit e KESH të shoqëruar nga policia , shkoi tek lokali që mban emrin " Mjau Mjau " , dhe gabimishtë arrestoi vëllain e ortakut të Ristanit . Por shpejtë e lëshoi pasi ai nuk ka lidhje me lokalin . Më vonë u bë e ditur se pjesën më të madhe të lokalit e kishte Arben Ristani .
 Policia e ka proceduar penalisht , por i shpëton arrestimit nga imuniteti . Prokuroria e krimeve të rënda do të vendosë për këtë kusar maçok !

Gazeta Tema , botoi edhe fraksimile të kontratës  që vërteton pronësinë e Ristanit tek lokali në fjalë .

UEFA fshin vendimin e ndeshjes Serbi – Shqipëri nga “Facebooku”

Mbasi reklamoi për disa ditë vendimin skandaloz dhe krejtësisht të njëanshëm , UEFA, e hoqi nga profili i saj në Facebook , më në fund këtë vendim .
Arsyeja e vetme është se në këtë postim , kishte mbi 175 000 reagime dhe komente , kundër këtij vendimi të papranueshëm . Besoj se kjo do të ishte edhe arsyeja pse e hoqi UEFA , këtë njoftim !
Mbase kjo gjë do të shërbejë si " ogur i mirë" për vendimin që duhet të japë apeli i UEF-s këto ditë për ndeshjen Serbi - Shqipëri !!

Gramos Ruçi : " Vendi nuk qeveriset me aksione , por me qevrisje të përditshme dhe korrekte !"

Gramos Ruçi : " Vendi nuk qeveriset me aksione , por me qevrisje të përditshme dhe korrekte !"

Sot në  Parlamentin e Shqipërisë , kreu i grupit parlamentar të PS-së depudeti veteran Gramos Ruçi , ka kritikuar rëndë punën e ministrisë së brendshme dhe asaj të industrisë dhe ekonomisë , dhe konkretisht , zotërinjtë , Saimir Tahiri dhe Damian Gjiknuri .
Zoti Ruçi ka theksuar se nuk qevriset vendi me aksione , por me qevrisje të përditshme . Më konkretisht , Gramoz Ruçi tha sot në parlament:
“Nuk jam në gjendje të dalloj se kur fillon ministri dhe kur vazhdon kryeministri. Qeverisja nuk bëhet me aksion, por me qeverisje çdo ditë. Folët nga 15 minuta dy ministrat, por para së gjithash, sistemi vuan nga keqmenaxhimi dhe keqadministrimi. Janë 2252 elektricistë që ka sistemi dhe ju mendoni se këto lidhje të paligjshme nuk i kanë bërë këta? Absolutisht, që këta i kanë bërë. Po fusni ca konsumatorë hajdutë brenda, ndërsa lihen hajdutët jashtë”, u shpreh Ruçi.
"Ne do kërkojmë llogari për këto tregues. Kur vini këtu duhet të përgjigjeni si ministër për administrimin e sistemit që keni në varësi. Nuk luftohet krimi me aksione policie, por çdo ditë. Nuk mendoj se ka krim më të madh se ato 150 milion eurot e dëmeve. Do iu thërrasim në interpelancë se për këtë jemi votuar, për votëbesimin që na ka dhënë elektorati”,  shtoi zoti  Ruçi, duke iu drejtuar ministrit Tahiri !
Nuk ke çfar ti shtosh dhe ti komentosh këtij deklarimi !
 Thjeshtë ky është mendimi i vetë pppullit që e ka votuar këtë mazhorancë !

******************

Silluni mirë me qytetarët zotërinj polica të rrugores !

Shënim nga Partizan Cene

Nuk e di kush ua ka mbushur mendjen policëve të rrugores , se po të sillen ashpër me shoferat , e zbatojnë ligjin më mirë .
Nga të gjitha anët këto dy apo tre ditë , ka një farë nevriku tek shoferat dhe qytetarët , sidhe raportime për sjellje arrogante , të ashpra dhe pa llogjikën e ligjit , nga policia rrugore në përgjithësi . Vet unë kam disa shembuj që janë vërtetë për të ardhur jo vetëm inat por edhe keq .
Prandaj u themi :
 Jo zotërinj polica . Ju jeni shërbëtorë të popullit , dhe zbatues të ligjit . I ashpër me shkelësit , është ligji dhe jo ju .
 Pastaj , nuk është nevoja tju kujtoj se , gati 95 % e të gjithë policave , janë po ata , që para një dy apo edhe më shumë vitesh dhe .. tutje , veç të shikonin nga duart dhe jo nga dokumentat .
 Kurse sot , ka filluar ndryshimi , por më duket se policat e rrugores e kanë kuptuar ndryshe ndhryshimin . Besoj se ata kanë kuptuar se , meqë nuk " marrin më lekë nën dorë " ( akoma ka shumë raste të tilla ) , tani vendin e punës do ta mbajnë duke keq trajtuar , sorollatur dhe ofenduar qytetarët . !!
 Këtë bëjnë edhe mbas një urdhëri verbal ( se kështu po punohet në Shqipëri akoma me urdhëra të momentit ) ku i kujton policët se , shoferat që qarkullojnë në rrugë duhet të kenë se sbën paketën e ndihmës së shpejtë . Biles vazhdohet me moton , " vetëm paketën " që është miratuar .. !!
Prandaj Ju them silluni mirë me qytetarët . Mjaft më . ! Ju lutem silluni mirë , se nuk do kemi më kohë që tju lutemi të jeni të rregullt dhe konform normave ligjoro- morale !!

Një depudet dhe një ministër , përfitues nga shitja e kasetave të ndihmës së shpejtë ??

Nga Partizan Cene

I bletë kasetat e farmacisë , ose paketat e ndihmës së shpejtë për makinat moooo ??

Edhe unë në të gjitha makinat e mia në Greqi dhe në Shqipëri e kam një të tillë të detyruar nga nevoja , por edhe nga ligji . Vetëm se në Greqi , nuk të pyet kush se çfar pamje dhe e çfar rirme është paketa , por mjafton që ta kesh një të tillë në makinë . Ndryshe ndoth në Shqipëri .Paaaketa e ndihmës për policat e qarkullimit , është një pako me një pamje të caktuar dhe e një firme të caktuar . Gjithshka tjetër nuk merret e mirëqënë .

 Kjo është një gjë që nuk bie erë e mirë !!

Si duket dikush ka fituar tenderin dhe qeveria , u kujtua më në fund që duhet edhe paketa farmaceutike e ndihmës së shpejtë në makinë .
 Me si po duket policisë nuk i ntereson a ke kasetën e ndihmës së shpejtë , por a ke saktë atë kasetë që dikush , më izgjuar se të gjithë shqiptarët , e ka sjellë për ta shitur , i ndihmuar me dashje ose edhe " pa dashje " nga qeveria dhe policia .
Ndryshe nuk ka kuptim  , që megjithse tjetri , ka në makinë pqketën e ndihmës së shpejtë , të një marke që e ka gjetur diku tjetër , policia , Johk Johk , pranon si të qënë vetëm paketën e asaj marke që " është aprovuar " nga tenderi !!!!
 Ka të dhëna se është tama kështu , biles më kanë dërguar edhe merin e personave  që lidhen me një depudet dhe një ministër ( që janë edhe si krushq me njëri tjetrin ..
Shpresoj mos të jetë kështu . Po është kështu dhe e di qeveria dhe Edi Kryeministri , të shpejtojë dhe të mos e zgjasë , por tu presë duart shpejt .. !

Pompoziteti sjell mosbesim !

Opinion nga Partizan Cene
Shqipëria ka ligje , biles shumë të mira dhe demokratike . Të rrepta korrekte dhe me lehtësi për tu zbatuar . Pra vendi ynë nuk vuan nga mungesa e ligjeve por nga mos zbatimi i tyre . Shkak për jëtë kaq vite ishte klientelizmi politik , korrupsioni dhe pëzgjedhja me kritere familjare dhe miqësore e shoqërore . Pra të gjitha këto kanë lënë ligjin mënjanë , dhe shteti për vuite me radhë drejtohej si në kohën e Haxhi Qamilit .
Mirëpo nga 23 qershori , shpresa me të cilën njerëzit shkuan në votime , solli në pushtet ata që kishin premtuar ndryshimin , në formën e një rilindje të re shtetërore shoqërore dhe kombëtare . Më mirë se kaq nuk ka se si të vejë .
Dhe në të vëretë , shumë gjëra filluan për së mbari . Goditja e ligjit dhe e shtetit erdhi e pranueshme dhe e përkrahur nga vetë populli që kërkoi ndryshimin në gjithë jeteën shtetërore politike dhe shoqërore të vendit .
Mirëpo sot pamë se qeveria në një simpozium apo mbledhje të madhe u përpoq që me anë të mënyrës së vjetër të " tellalëzimit " , të flasë me pompozitet për atë që e quajti " Strategji ligjore , kundër vjedhësve të enrgjsë elektrike dhe ndërtimeve pa leje ".
Dhe aty sot dëgjuam ministra , krerë të lartë të policisë dhe kryeministrin , që me një gjuhë të ashpër , lëshuan shumë kërcënime sikur do të bëjnë namin që sot e tutje për ata që vjedhin enrgji elektrike . Biles u parapri me propozime për ndryshimet në Kodin Penal , ku burgu i zë vendin gjobës etj .
Mirëpo nuk e kuptova , a e kishte fjalën qeveria për të gjithë pa përjashtim . Po të jetë kështu , mendoj se i duhen akoma e dhe qindra burgje , për ti mbyllur hallexhinjtë , që nuk kanë para as për të marrë bukën dhe jo më për të paguar energjinë elektrike .
Pra nuk dëgjuam ndonjë strategji të kuptueshme ose të zbatueshme për kushtet që ka sot Shqipëria , e rrënuar nga qeveerisja e berishës ( këtë emër gjithmon e shkruaj me të vogël ) , dhe pse jo edhe e Nanos para tij .
Domethënë nuk dëgjuam veç burgut dhe shtrëngimit të ligjit , mënyrën se si do të zbatohen këto "direktiva ", kur dihet që gjithmonë kontrollorët e sahateve të enrgjisë , sa herë kanë marrë urdhër për të prerë energjinë tek ata që nuk paguajnë , deri tani kanë prerë energji vetëm tek familjet që janë për bukën e gojës dhe shumë pak ose aspak tek ato subjekte apo persona privatë , që janë të kamur dhe të fuqishëm financiarisht , pasi forca e parasë nuk e ka lejuar prerjen e enrgjisë .
Srtrategji do të thotë rrugët dhe etapat për të zbatuar nj[ë plan të përgatitur më parë . Por nuk pamë dhe nuk dëgjuam këtë . Edhe ministri Tahiri edhe kreu i policisë , të njëjtën gjë thanë : do ti fusim të gjithë në burg .Ather BUJRUM , bëni burgjet gati dhe fusni të gjithë brenda . Dhe pastaj paguani trefish nga energjia që do të merrnit paratë , për ti mbajtur burgjeve këta njerës .
NUk jam kundër burgosjes por për rrugët që duhet ndjekur . Përshembull , fillo një herë nga insttitucionet shtetërore që nuk paguajnë ., pastaj nga privatët e mëdhenj , pastaj ata të mesëm e deri sa të shkosh tek ata të varfërit , ke gjtur dhe mbledhur edhe paratë , për tu mundësuar atyre një asistencë ose mundësi punësimi për të jetuar .
Kjo e sotmja ngjan me atë popozitet që u dha zyrave të punës , ku të vetmit të punësuar deri tani , janë vetë punonjësit e këtyre zyrave dhe shumë pak njerës të papunë në nevojë !
. Lereni zotërinj qeveritarë pompozitetin në paraqitjen e planeve , por bëni pompozitet në zbatimin e tyre me qëllim që edhe paratë e shtetit ti mblidhni , por edhe shtetasit të mund ti ndihmoni .
Të njëjtën gjë do të thoshja edhe për ndërtimet pa leje . Shkatrroni të mëdhatë dhe lereni tani për tani atë që ka mbyllur një ballkon 5 m2 për të shtuar një krevat në shtëpi që ti flenë fëmijët dhe prndërit . Kur ti siguroni mundësi për një shtëpi , si gjithë njerëzit , prishjani ballkonin , ose , do ta prishë vetë ai .
Ju jeni qeveri e popullit ( kështu pretendoni ) Ndaj ndjeni dhe dëgjojeni edhe popullin .
Kusarë nuk është ai që nuk paguan dritat se nuk i dalin lekët për buk , por ai që vjedh 100 herë sa kaq për të fituar dhe përfituar . !
 Sa më shumë pompozë në fjalë aq më shumë mos besues bëheni në popull !
Partizan Cene
27/10 2014

Fatos Lubonja , dhe lehja e radhës ..

Është ai , që të gjithë e dinë që gjithmon vendoset kundër rrymës . Fatos Lubonja pra , edhe këtë herë është vendosur kundër shqiptarëve , për rastin e dhunës së serbëve në ndeshjen Serbi - Shqipëri në Beograd
Në një intervistë për gazetën " Panorama " , ai ka bërë lehjet e radhës , duke shfajësuar serbët , ose duke i "kritikuar ", ashtu si ai " kritikon " , dhe ka barazuar fajin e tyre me atë të shqiptarëve . Biles shkon edhe më tej kur fajin e parë ose më të math simbas tij , e kanë ".. ata që ngritën një flamur që nuk është shqiptar "
Pra për të , portreti i Ismail Qemalit dhe Isa Boletinit , nuk është portret shqiptarësh , dhe harta e kuqe , veç ngjyrës , simbas tij , nuk kishte gjë tjetër të përbashkët me Shqipërinë dhe shqiptarët .
Më tej ai vazhdoi :
“Nuk e kam aq shumë me ata mendjendritur që kishin përgatitur kundërpërgigjen me atë flamur-hartë të Shqipërisë së Madhe, pa menduar asnjë çast se kjo mund të ndizte një valë antishqiptare në Serbi, Maqedoni, Mal të Zi e Greqi dhe do të na vinte në pozitë të vështirë përpara Europës, paçka se është tejet e ekzagjeruar të thuash se kjo synonte të destabilizonte rajonin."
E kam me ata që nuk lanë gjë pa thënë për ata europianë që nuk u shprehën ashtu si donin ata të shpreheshin për këtë akt duke iu kthyer edhe një herë shprehjeve të rrënjosura “Europa kurvë” e ku di unë”, shkruan ai për “Panorama”.
Duke sulmuar gazetarët dhe politikanët shqiptar , ky lehlës i keq antishqiptar , shtoi për " Panoramën " :
E kam me ata politikanë, gazetarë e persona publikë që u shkrinë me pasionin e tifozerisë patriotike dhe që nuk guxuan të thonë se ky ishte një akt i dënueshëm.
E kam me ata shqiptarë që ndërtojnë opinionin që këtë hartë e quajtën vazhdimisht “flamur shqiptar” dhe që mbrojtjen e saj nga futbollistët tanë e festuan si akt heroik, si fitoren e ndeshjes... etj

Lehu dhe për se nuk lehu ,Lubonja por nuk foli . Se burrat mbrojnë kombin ndërsa qentë lehin për të trembur komshinjtë !
(P.C)

Një intervistë e një antishqiptari francez , që ishte ngarkuar të mbronte shqiptarët .

Në foton e mëposhtme , është ish-komandanti i forcave speciale franceze, Zhak Hogar.
Në një intervistë që idha dje gazetës serbe "Novosti" , për habinë e të gjithëve , ky ushtarak i lartë " asnjëanës" , tregoi një antishqiptarizëm të shpifur , dhe guxoi botërisht ( tashmë në lirim ) të përbaltë histrinë e popullit shqiptar në Kosovë dhe të akuzojë fare pa fakte dhe bazë Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës , duke e quajtur paçkitëse dhe kriminele , që simbas tij , një ditë duhet të japë llogari para drejtësisë .
Simabas këtij pinjolli proserb , Serbia nuk duhet kurrë ta lerë " ..djepin e saj" që është Kosova .
 Gjithashtu ai flet edhe për ndarjen e Mitrovicës , duke pranuar tashmë mbas 15 vjetësh , se ai personalisht ka marrë vendimin , duke i ndarë në lumin Ibër , Serbët në Veri dhe Shqiptarët në Jug .!
 Më poshtë po japim të plotë intervistën e këtij antishqiptari të urryer .
Intervista Hogarit me gazetën serbe:

Me çfarë përshtypjesh po shkonit në mision?

Faktet e para m’i tregoi babai, që ishte gjeneral në ushtrinë franceze. Në familjen time ka ekzistuar një traditë miqësie mes Francës dhe Serbisë, e cila më kishte mbetur në kujtime si e mjegullt nga fëmijëria, por babai ma përkujtoi. Ma tërhoqi vërejtjen se nuk është gjithçka ashtu siç shkruhej në media dhe më këshilloi të mos jem i ashpër me serbët.

Çfarë zbuluat në terren?

Kam negociuar me oficerët serbë futjen e trupave franceze. Pritja, natyrisht ishte e ftohtë, por njerëzore. Ju thash që nuk po vij si armik, por si një ushtar që po zbaton detyrat. Shumë shpejt në terren e kam zbuluar se serbët janë profesionistë dhe e mbajnë fjalën, ndërsa shqiptarët vazhdimisht përpiqen të thyejnë marrëveshjet.

Si sillej UÇK-ja?

Grabisnin pronat, zbraznin qytete të tëra për një natë, si p.sh. në Vushtrri. Vrisnin, më shumicë dhe pakicë. Shpresoj se udhëheqësit e tyre së shpejti do të përgjigjen para drejtësisë. Zbuluam lista me urdhra për likuidim të serbëve dhe shqiptarëve të pavendosur me vulë të UÇK-së. I kemi dorëzuar këto dokumente te shefat, por kurrë s’kemi dëgjuar më për to. UÇK-ja ka qenë palë e privilegjuar e BE-së, dhe përbën shtrembërim të historisë, shkelje të së drejtës ndërkombëtare dhe kthim prapa të botës së civilizuar.

Ju vetë keni vizatuar një hartë të re në këtë pjesë të Ballkanit?

Kur arritëm në Mitrovicë, ekzistonte një rrezik i madh për luftë. Tensionet ishin të mëdha, situata emergjente. Detyra ime ishte t’i ndaja palët e konfrontuara dhe ndarja përmes lumit Ibër m’u duk si zgjidhja më e drejtë. Vendosa t’i ndaj dy komunitetet në urë.

A ua sugjeroi kush këtë ide?

Jo! Vendimin e kam marrë vetë, në bazë të vlerësimit. Nganjëherë disa gjëra në terren realizohen më lehtë sesa kur i mendon.

Keni shkruar raporte, të cilat nuk u kanë pëlqyer eprorëve tuaj?

Kam shkruar vetëm të vërtetën. Nuk kam pasur asnjëherë ndonjë problem për këtë, por kam kuptuar se ajo çfarë po thosha ishte në kundërshtim me politikën zyrtare franceze. Shpejt e kam kuptuar se detyra ime kryesore ishte të ruaja jetët njerëzore. Ushtria franceze është profesionale, me vlera të larta morale. Kur ata që e quajnë veten ushtarë, sulmojnë murgët e pambrojtur, siç ka bërë UÇK-ja, çfarë iu mbetet tjetër veçse të mbroni të pafuqishmit dhe të përlesheni me sulmuesit? Këtë kemi bërë që në fillim.

Çfarë do të ndodhë me Kosovën?

E vetme nuk do të mund të mbijetojë. Ose do t’i kthehet Serbisë, ose do t’i bashkëngjitet ‘Shqipërisë së madhe’, asaj që e pamë në hartë gjatë ndeshjes së fundit në Beograd. Por një Shqipëri e tillë do të ishte jetëshkurtër. Pavarësisht politikës ditore, serbët kurrë nuk do të pajtohen me humbjen e përhershme të djepit të tyre historik dhe kulturor. Nëse diku keni një popullsi shumicë, nuk do të thotë se ai është territori juaj.

Pas baltosje së historisë, ushtaraku Zhak Hogar thotë se Kosova u bë shkak që ai të braktiste ushtrinë në vitin 2000.

“Më ka lënduar shumë fakti që ishim në anën e gabuar”, thotë Hogar.

Si janë ndjerë Januzaj me shokë pas ndeshjes së djeshme?

Serbi-Shqipëri ishte një ndeshje ku asnjë futbollist shqiptar nuk do të donte të mungonte.
Dhe, ata që zbritën në fushë na bënë krenarë.
Fillimisht me lojën që zhvilluan dhe më pas me reagimin pas shpërthimit të dhunës serbe.
Edhe pse të vetëm, ata nuk lejuan që flamuri ynë të përdhosej nga serbët.
Nuk u trembën edhe nga një stadium i tërë i tërbuar që kishin kundër.
Dhe sytë e gjithë shqiptarëve pa përjashtim, mbrëmjen e djeshme ishin me ta.
Sepse ishte një ndeshje që do mbetet në histori.
Një ndeshje që ndoshta Adnand Januzajn me shokë do t’i ketë bërë të ndihen keq që nuk pranuan të veshin fanellën kuqezi.
Granit Xhaka, edhe pse në San Marino, ku përfaqësonte ngjyrat e Zvicrës, e kishte mendjen tek ajo që ndodhte në Serbi.
Ai shprehej si ndihet krenar me vëllain e tij.
Statusi i tij tregonte se sa do të donte të ishte ne stadiumin e Beogradit.
Por ai, Behrami, Shaqiri, Xhemaili, Mehmedi, Januzaj etj, nuk ndodheshin në këtë ndeshje historike.
Ndoshta dje do e kenë kuptuar se çfarë kanë humbur nga përfaqësimi i një kombi.
Është një gjë që shkon përtej përfaqësimit të një kombëtareje.

Botuar në Gazeta Dita 

Bardhush llapush

 Tregim nga Partizan Cene

Fshati , eshte ne pjesen e rrafshte te malit , dhe shtrihet si rreth ,ne gjithe ate lartesi . Kjo pamje kure e shikon nga larg , te duket sikure te tregon nje qafore ne qafen e malit, dhe maja nje koke , qe ne varesi nga stinet nderron ngjyren e flokeve .. !!
Megjithese ne mal fshati ishte goxha i madh ..! Shkolla gumezhinte cdo dite nga vocrraket.Ashtu edhe jeta ne pergjithesi ,rridhte ne rrjedhen e saj.. jo me shume zhurmime .. Kooperativa , pjesen me te madhe te kurores mbi fshat e kishte , rregulluar ne forme taracash , ku ullishtet dhe qershite ishin dy nga shume pemet e shumta te vendeve malore , qe rriteshin ne fshat.
Ishte periudha e fund gushtit , kure hapeshin graopat dhe mbilleshin fidanet e reja te ullishteve ..

Bardhoshin , megjithese ishte i vogel , e njihnin te gjithe ne fshat ..Ai kishte dy gjera qe e dallonin nga femijet e tjere , vec qe ishte capken dhe shume i levizshem . Pra Bardhoshi , ishte i shkurter shume per moshen qe kishte dhe kishte veshe shume te ekzagjeruar Ndaj dhe i kishin vene nofken ''Xhuxh llapush''.Kjo gje jo vetem qe nuk i pelqente , por e bente gjithemone nervoz ..

Ai ishte djali i vetem e xha Shaqos , me tre motra te tjera . sapo kishte mbushur 13 vjec , por ne gjatesi nuk te jepte pershtypjen per me shume se 5 vjec .Kjo gje e bente gjithemone te pa deshirueshem ne moshataret e tij . keta te fundit gjithemone , e shanin dhe e perbuznin , duke i thene ..te zakonshmen ; ''xhuxh llapushi ''.
Por edhe ai kundersulmonte , duke shfryre e duke share te gjithe, kedo qe i thoshte '' xhuxh llapush ''.
Me shume , e ngacmonin te rinjte , qe ishin gati ne dyfishin e moshes se tij .. dhe ai nuk mund te bente asgje , para ofendimeve dhe sharjeve qe i benin ..Epse , vetem se ishte ''pak'' i shkurter .. Po cfaj kishte ai ?? .. Keto menime e mundonin perdite . Shume here vriste mendjen per te gjetur nje rast qe te hakmerrej kunder tyre ..

Nje dite ne rruge e takoi Halili , nje te ri shume me te madh ne moshe, dhe ne trup .

- Ej , Llapush , i therret Halili ..
-...... nuk i pergjigjet Bardhoshi , dhe beri te nderronte rruge ..
- Mire , He te vjen keq pse ta pergjysmova emrin ?? I tha ai dhe shtoi ; Xhuxh llapush ..
- ...... Perseri nuk i ktheu pergjigje , Bardhoshi , por ne pamje dukej qe ishte skuqur dhe fryre , si llullani i rakise , qe perdorte shume here ne shtepi i ati i tij , xha Shaqiri ..!!
Me gjitheate Halili , nuk i ndahej dhe , deri tek rruga poshte xhades , i kishte thene , shume here , ose ''Xhuxh Llapush'' ose ne refren; ''Bardhush Llapush'' ..
Kjo zgjati deri sa , u degjua zeri i Kasrtriotit , nje moshatari te Halilit .. ;
- Hajde Halil , lere xhuxhin , se na vajti vone do kene ardhur fidanet .. !!
Kaq u desh dhe Bardhoshi i vogel mori vesh se ku do te shkonin dhe ku mund ti gjente , me vone , keta te dy llafazane .. I nevrikosur , por shume i gezuar qe me ne fund kishte rastin qe te hakmerrej , shkoi ne shtepi , mbaroi ca nga punet e tij , dhe menjehere u drejtua nga taracat aty ku brigada po hapte gropa per mbjelljen e ullinjve .. !!
I pergatitur per kete , Bardhoshi , u afrua tek kooperativistet dhe ashtu sic ja kishin bere gjithemone , ata sa e pane .. filluan ta ngacmonin , kush ''xhuxh'' , e kush ''llapush'' , apo edhe ''xhuxh llapush ''. Biles , ne shume raste therisnin si ne kor ..
I vogli Bardhosh , i tej fryre nga marazi per aq sa degjonte , shtrengoi forte ''koburen'' qe kishte ne brez...
.. Dhe u fut me thelle ne brezat e taraces , si per tu treguar atyre te rinjve , se nuk e kishte shume problem se cfare i thoshnin ata ..
Kastrioti qe e pa i pari .. thirri me te madhe;
- Llapush , hajde , hajde te tallemi nje cike , se nuk kalon sote dita ...
- Po halili ku eshte , foli qe poshte , Bardhoshi ..
- Ehe .. hajde xhuxh hajde , nuk ndahesh ti dreq .. Te pelqen qe te te thmi kehtu prandaj vjen .. , i tha Halili qe ishte disa metra me tej ..
Edhe Kastrioti edhe Halili , ishin jashte gropes , dhe me shume merreshin me fjale se sa punonin ..
Djali oi vogel , i tha prere Halilit ;
- Po me the me xhuxh apo llapush do te te vras , edhe ty edhe Kastroitin edhe te gjithe kush te me ngacmoje prape ... !!
- Hahahahaha ... Shi shi shi , nje miza . po gudulis buallin ne bishte .. hahahaha .. , u shkri se qeshuri Halili ..
Bardhoshi menjehere nxorri kobuuren dhe ua drejtoi te dy te rinjve .. Ata sa e pane u tmerruan dhe ju ngeci fjala ne buze .. qe te dy u futen me vrape seicili ne gropat qe kishin hapur per fidanat e ullinjve qe do te mbillnin.. Bashke me ta edhe shume kooperativiste te tjre burra e gra . u rrafshuan nga frika te gjithe , brenda gropave ..
Djaloshi llapush , si triumfator , filloi te thearrase forte ; - He , he mor te thom , do te me thoni me mua xhuxh ??Po llapush a do te guxoje kush te me thote ??
Asnje nuk mundi te pipetinte .. Halili kishte nxjerre konatjeren e tij dhe e kishte vene ne bishte te lopates , dhe e coi larte .
- Aman Bardhosh , te kam xhan .. mos se kam edhe femije .. Nuk do te te themi me asnje fjale ..Do ti thyej turite kush do ta thote me fjalen xhuxh per ty .. .. kaq tha Halili dhe , pastaj u be heshtje ..!!
- Jo mor, fliste forte bardhoshi .. po deri tani qe me ke thene dhe me ke ofenduar .. Une do te te vras , qe te vend mendje te tjeret , dhe te mos me shqetesojne me ..
- Obobo obobo .. une i shkreti .. O oo te zeste, femijet e mi .., vazhdonte te ankohej Halili..
-Posi more , femijet e tu ..po une jam bere shume i madh qe tallesh ti me mua ?? , gjeti rastin te shprehet Bardhoshi ..
Dhe ndenjten keshtu pa folur dhe te tmerruar te gjithe kure , ne ane tjeter nga mbrapa bardhoshit , erdhi xha shaqua , i cili e kishte pare djalin qe large , dhe u afrua per kuriozitet ..
Bardhoshi u gjend ngushte , dhe e la koburen ne toke, dhe ja mori vrapit me te poshte taracave nga syte kembet .. Te rinjte meqe nuk po degjonin ndo je zhurme , u cuan nga gropat te shikonin se si ishte puna ..Kure pane se ne kembe me kobure ne dore ishte xha shairi .. frikes tani ju shtua edhe habia ...
- Eshte relike , vjetersire .. nga kjo u trembet ..?? . U tha ai dhe u afrua me ager tua tregonte .. Te gjithe u cuan larte , dhe filluan te shanin perseri Bardhoshin ..por tani me fjale me komode , si ; capken , femije i prape .. etj .... Xha shaqua , edhe qeshte edhe mendohej , se ku i shkon mendja femijes .Kjo ishte nje pistolete , relike , qe ky vete e kishte gjetur , kure hapi themelet e shtepise se re .. Por ja kishte dhene Bardhoshit qe te lozte .. Ky si duket e kishte pastruar , e kishte lare , dhe e kishte bere me vaj pushkesh , duke i dhene nje pamje , qe i beri te urinojne , te gjithe burrat dhe grate e brigates ..
...Po .. Hajd se mire beri , mendoi xha Shaqiri , dhe megjitheate , kur te shkonte ne shtepi do ti jepte nje mesim te mire .. !!
Partizan Cene Qershor 2005.. !!

Hasan Tahsini pararoja e rilindjes kombëtare

 

 Nga Partizan Cene

 

 

 Më  04 Korrik 1881 , vdiq dietari , filozofi , shkencëtari dhe rilindasi i shquar Hasan Tahsini ..​

​

​

Kalendari 04 Korrik ​

* 1776 - Kongresi Amerikan miratoi Deklaratën e Pavarësisë nga Mbretëria e Britanisë së Madhe
* 1807 - lindi Giuseppe Garibaldi,ushtarak italian
* 1855 - lindi Vlaho Bukovac, piktor kroat
* 1964 - lindi Edi Rama
* 1826 - vdes Xhon Adams, kryetar amerikan. (*1735).
* 1826 - vdes Tomas Xheferson, kryetar amerikan. (*1743).
* 1881 -vdes Hasan Tahsini, i njohur si Hoxha Tahsini, rilindas, filozof, matematikan, psikolog shqiptar.​

​

Dy fjalë për rilindasin , dhe shkencëtarin Hasan Tahsini ..​

​

Para prakisht , desha të thoshja , se jam krenar që linda në fshatin ku në 21 Janar 1811 , në Ninat të Çamërisë dhe të Konispolit .. Gjithmonë më është mbushur krahrori me diçka të veçantë , me një ndjesi "mendjemadhi" , që zoti më dha këtë fat mua dhe shumë bashkëfshatarëve të mi ..​

Shumë herë kam "shitë mend " : - jam nga fshati i Hasab Tahsinit .. Bile edhe na pëlqente që ishim gjaku i tij ..!!​

Respekt për këtë figurë të madhe të Rilindjes Kombëtare .​

Autori Partizan Cene​

Hasan Tahsini lindi më 21 Janar 1811 në NINAT ( zona e Çamërisë ) të rrethit Sarandë, Shqipëri dhe vdiq më 04 Korrik 1881, ishte rilindas, filozof, matematikan, shqiptar. Dijetar i shkallës botërore e dhetar pararojë i Rilindjes Kombëtare, përveç gjuhës amtare, zotëronte edhe disa gjuhë të huaja. Ishte njohës i thellë dhe shtjellues i shkencave të natyrës dhe i atyre shoqërore; vëzhgues dhe shkoqitës i dukurive mbi gjithësinë e rruzullimin, themeluesi dhe drejtuesi i të parit universitet shtetëror në sulltanatin osman si dhe i “Xhemijet-i Ilmijje-i Arnavudijjê” (Shoqëria e Dijetarëve Shqiptarë apo Kuvendi Shkencor Shqiptar), institucion që u përdor edhe si “Dâr-ul Funùn” (universitet). Kështu, i ndjeri hoxhë Hasan Tahsin efendiu u bë dhe mbeti i pari dhe i vetmi shqiptar që organizoi dhe drejtoi një universitet ndërkombëtar; – atë osman, - si dhe ishte ngritësi dhe drejtuesi i dy nyjeve eprore për diturinë shqiptare: Akademinë e Shkencave dhe universitetin e parë shqiptar në kryeqytetin e atëhershëm të sulltanatit osman, Stamboll. Ai ishte i pari që mbolli dhe përhapi në sulltanatin osman shkencat e natyrës dhe ligjet e gjithësisë e rruzullimit, psikologjinë etj. Por, ishte edhe i pari që mbolli dhe përhapi në masë mendimin e krijimit të shtetit të pavarur shqiptar. Në historinë e kulturës shqiptare të Rilindjes Kombëtare, Hasan Tahsini ka hyrë si një nga figurat më të shquara të shekullit të XIX, kurse në historinë e shkencës turke, si më i larti ndër të lartët dhe, në historinë e ar...simit të lartë të Turqisë, si Rektori i parë i Universitetit të Stambollit, si ligjëruesi i parë në shkencat sociale e ato natyrore. Tahsini punoi për alfabetin shqip dhe donte ta kishte të ndryshëm nga alfabetet e gjuhëve të tjera për të treguar personalitetin e popullit të tij. Tahsini qe mësues i Abdylit, Naimit e Samiut, Vaso Pashës, Jani Vretos, Ismail Qemalit e Daniel Oparakut.​

​

I ati i tij, Osman efendi Rushiti, - njëri prej të diturve në sulltanatin osman, - ishte nga fshati Ninàt, ndërsa për vet të ndjerin h. Hasan Tahsini, në asnjë nga burimet e kohës, të gjetura deri më sot, nuk shënohen as vendlindja e as datëlindja e tij. Bashkëfshatarët: Faslli Nuri Cenia, Merso Birbil Xhafo Kasimi, Musa Shero Musa Sherifi dhe mësuesi Qemal Ismail efendi Mudêja më kanë thënë se Osman efendiu, familjen e mbante përherë pranë vetes, në vend-emërimet me detyrë dhe se të bijtë i mësonte vetë. Rrjedhimisht, mos-gjetja e shënuar në ndonjë dokument e vendlindjes dhe e datëlindjes. vjen nga mungesa e amëzës së shkollës fillore dhe asaj të mesme. Shemsuddin-Sami Frashëri, nxënësi i tij më i afërt shkroi, dijetari vdiq në moshën 70 vjeç, e dhënë kjo e rrumbullakosur, pa përmendur burimin ku e gjeti. Ndërsa Lemì Elbìri në “Ajllëk Ansiklopedisì”, (Nr. 51, Istambul, korrik 1948, fq. 1486), shkruan se Hasan Tahsini lindi në vitin 1813. Datëlindjen e tij s’ e përcakton me përpikëri as akademiku enciklopedist, Mahmut Kemal Inali, Ky, në veprën e vet “Son Âsër Tyrk Shairlerì”,(Vjershëtarë turq të qindvjeçarit të fundit), Cüz: X, Istambul 1970, fq. 1833, shkruan: “Tahminen 1813 (1228 H.) de Çamlëk dahilinde Filât kazasë köylerinden birinde dogdu”: (Hamendësisht lindi më 1813 (1228 H.) në njërin prej fshatrave të n/prefekturës së Filatit të Çamërisë). Deri kur ushtria osmane shembi shtetin gjysmë të pavarur të drejtuar nga Ali Pashë Tepelena (janar 1822), –pra, kur ai ishte rreth 10 vjeç, - qëndronte pranë të atit, me shërbim në Prévez. Nga ai vit e deri në vitin 1831 kur shembën edhe vilajetin shqiptar të Shkodrës, Tahsini qëndroi në Shkodër, ku i ati i tij qe marrë në shërbim nga Mustafa Pashë Bushati. Kjo gjë Osman Efendiun e detyroi të zbriste në Berat, ku e emëruan myfti të qarkut (Mytesarrëfllëkut). Në Ninat Hoxha Tahsini shkoi kur i vdiq i ati, ku doemos që iu desh të merrej me bujqësi, si tërë bashkëfshatarët e vet. Mirëpo, në kokën e tij vlonin gjykime të tjera. Pas rreth tre muajsh, i vëllai, hoxhë Malìqi, - që i dalloi synimet e tij, - një ditë nga ditët i tha: “Pa pse mo vllâ të ka ngënë sorra trùt e të ka marrë koka êr. Kërkon të marriç sît e tû e të veç prapa diellit. Ne kemi mâll e gjë më shumë nga të tërë. Pse do që t’u ktheç krehet e të humbeç në anë të dun-jâs?!”. Hasani iu përgjigj qetë-qetë: “U do vete për kërkim nëpër udhën e glatë për të gjetur diturì, atë që e bën njeriun njerì...Mallin e gjërin t’i kam falur, me bâr e me gjethe”. (I. D. Hoxha, “Hoxhë Hasan-Tahsin Efendiu”, T., 1998, fq. 13-14). M. K. I. thotë edhe: “Evvelâ babasëndan taallüm etdì. Sonra Istanbul’a geli”. (Së pari, u stërvit nga i àti, pastaj erdhi në Stamboll). Pra, meqë mësimet e para i pati marrë nga i ati, – kur qe drejtor arsimi në qarqe e kur ishte myfti, - vetëkuptohet se i ka munguar amëza shkollore. Prof. Gostivàras, i ndjeri Hasan Kaleshi, në veprën e vet “Kontributi i Shqiptarëve në Dituritë Islamike” (Rijàd, 1412 H (1992, fq. 70) shkruan: “Lindi më 1812”. Pleqësia e Shoqatës Kulturore Shqiptaro-Turke “Hasan-Tahsini”, në një mbledhje të posaçme, pasi shqyrtoi çdo burim të shkruar dhe gojor, pranoi si të dhënën më bindëse atë të prof. H. Kaleshit. Në Stamboll ai shkoi në moshë të pjekur, ndoqi mësimet në medresenë “Fatih”. Ku, ngaqë shkëlqente, drejtori-dijetari me emër, hoxhë Mustafa ef. prej Vidìni¹– i dha edhe mësime të veçànta dhe cilësimin: “Tahsin” (I pëlqyeshëm, i lëvduar, shembullor). Andej e mbrapa u quajt me emrin e përngjitur: “Hasan-Tahsin”. Si mirënjohje dhe falënderim për mësuesin dhe vlerësuesin e vet, vdekjen e dije-dhënësit të tij, hoxhë Hasan-Tahsin efendiu e përjetësoi me këta vargje: U shkrua me lotët e Tahsìnit: vdiq dijetari filozof prej Vidìnit. Në përfundim të studimeve, Tahsinin e emëruan muderriz (mësimdhënës) të filozofisë dhe të matematikës në po atë medresé.​

• Studimet në Paris

Kur qeveria osmane e pa të domosdoshme çeljen e universiteteve në sulltanatin osman, një nga të dy të zgjedhurit e dërguar prej saj në Paris, për t’u pajisur me dituritë e nevojshme shkencore, ishte hoxha Tahsini. Njoftimi qeveritar u shpall në fletoren zyrtare “Xheride-i Havadis”, datë 14. Xhemadi-ul-àhër 1273 H.(10.X.1857): “...Ka dalë dekret mbretëror që urdhëron të dërgohen në Paris Lartësitë e Tyre, Tahsin Efendiu dhe Selim Efendiu, dy prej myderrizëve të nderuar, për të mësuar studentët e dërguar në Paris nga zyrat e shkollat mbretërore si edhe për t’ua mësuar gjuhën e bukur turqisht nënshtetasve të krishterë të mbretërisë osmane që ndodhen në Paris. Së fundi, për të studiuar edhe ata të dy disa shkenca që do të mësohen në universitetin që është gati për t’ u hapur”. Meqë dituritë e tyre nuk mjaftonin për fillimin e studimeve atje, Selim Efendiu u kthye në detyrën e lënë të zëvendës ministrit të parë të arsimit, kurse Tahsini qëndroi në Paris dhe filloi gërmimet nëpër bibliotekat e atjeshme.. Brenda një viti ai arriti të fitonte tërë dituritë e nevojshme dhe u regjistrua në fakultetin e shkencave të natyrës. Madje, duke vazhduar studimet në të, ndoqi si i jashtëm studimet edhe në fakultete të tjerë. Bashkëkohës të tij, në veprat e tyre, theksojnë se ai përsosi frëngjishten dhe u thellua në fizikë, matematikë, kimì, biologji, filozofì, fiziologji, botanìkë, gjeologjì, shkencat shoqërore, e sidomos në filozofì, gjithësi e yjësì e psikologjì. M. K. I. Në faqen 1834 thotë se në mbarim të universitetit, e emëruan imam të ambasadës. Vlen të përmendet se ai Parisin e vlerësoi, jo vetëm për dituritë që lëvroheshin atje, por edhe për bukuritë e pashoqe të tij, gjë të cilën ai e endi dhe e pasqyroi në këta dy vargje: Në qoftë se ke mënd dhe je i zgjuar, ore zotërì, shko në Parìs! Ata që nuk shkojnë në Paris, s’quhen se kanë ardhur në botë.​

• Hapja e universitetit

Hasan Tahsini​

Në mesin e shkurtit 1868 Tahsini u kthye në Stamboll, në përbërjen e grupit qeveritar që shoqëroi kufomën e ish- Kryetarit të Këshillit të Lartë të sulltanatit osman, Mehmed-Fuad Pashait; ai më 11 të atij muaji vdiq në spitalin e Nisës (Francë), ku qe dërguar për shërim. Oborri dhe Porta e Lartë, Tahsinin e ngarkuan me ngritjen dhe drejtimin e universitetit, për çeljen e të cilit kishin vendosur që në vitin 1866, (Maarif Nezaret-i Teshkilat-i) dhe (Tyrk Tarih Ezxhymém Mexhmuasì, Nr. 17(94), 1927), po deri atëherë s’ishte gjetur ende njeriu i duhur. Doemos që në atë sulltanat gjendeshin plot dijetarë, mjaft të zotë, po jo “Tahsìn”. Dijetari i ndritur arriti që të gjente mësimdhënësit e aftë prej kombesh të ndryshëm, asokohe brenda sulltanatit osman: Ai, gjithashtu, ndërmjet një deti talebêsh të diplomuar nëpër medresetë osmane, zgjodhi studentët e përshtatshëm; dhe – siç dëshmon Shemsuddin-Sami Frashëri, - “ditën e caktuar, në pallatin “Nana Mbretëreshë” çeli me aq madhështi universitetin e parë në sulltanatin osman”. Në fjalimin e rastit, me zërin e tij kumbues para studentëve dhe të pranishmëve të tjerë, ai shpalli programin mësimor-shkencor që kishte parashikuar të zbatohej në atë qendër dijesh. M. K. INALI në faqen 1834 të “Son Âsër Tyrk Shairlerì” thotë se Tahsin Efendiu, veç drejtimit të universitetit, jepte edhe mësime mbi filozofinë, yjësinë, gjithësinë e pambarim të “Botës së Madhe” dhe të “Botës së Vogël” e kiminë.//​

Flert jo normal ?

Tregim nga
Partizan Cene


Kishte disa minuta që ishte larguar një autobus , dhe unë isha ndër të parët që po prisja autobusin tjetër , të linjës Vlorë -Tiranë .
Një grua plakë e cila si duket akoma nuk e kishte marrë vesh që , gjërat kishin ndryshuar , pyeti dikë më tutje se ku ishte sporteli i biletave .Ajo mori një përgjigje të " thatë " nga një djalosh ;
-Jo moj nënë , biletat i pret shoferi në autobus .
Kjo retorikë e atij djaloshit , mua se si më krijoi një ndjenjë mirësie , pasi fjalët nga goja e tij pikuan ashtu si pikon pika e ujit kur mbyllet çezma . Ndaj gjeta edhe unë rastin që ta pyes , për punën time , se mu duk që dinte diçka më shumë :
 - Nuke e di , a ka autobus tjetër tani shpejt për në Tiranë ?
- Sigurisht , për pak do të vijë autobusi tjetër . Mos u mërzit se autobusat tashti janë shumë , por ky  si duket , pret që të ketë njerës këtu , pastaj do vijë të mbushet .
Kaq tha djaloshi , dhe filloi të merrej me disa bagazhe të tijat.
  Po ashtu edhe unë , pasi mora një bidon me ujë që kisha në çantën e vogël , e hapa dhe fillova të pija ujë pak e nga pak , sikur të doja në këtë mënyrë të vrisja kohën deri sa të vinte autobusi i linjës që prisja .
Megjithse ishim në Stacion të Autobusëve , asgjë nuk kishte që të ta kujtonte këtë gjë , veç kur të vinte autobusi dhe të priste deri sa të mbushej me pasagjerë .
 Vendi ku ne i thoshnim Stacioni i Autobusëve , ishte një shesh në anë të rrugës , i shtruar me një çakëll të imët , që kur binte shi e thithte ujin si sfungar dhe , në kohën kur vapa shtrëngonte më shumë, ai çakëll dukej se ziente ashtu si orizi për pilaf kur i thahet uji në tenxhere .!
 Kështu që me hapa të ngadaltë , fillova të mas shtresën e çakllit duke sjellë ndër mend lloj-lloj çopëza mendimesh .
I përhumbur në rutinën e pritjes , veshi kumboi nga një zë i bukur , i cili më erdhi nga mbrapa kurrizit :
- Autobusin prisni ?
Ai nuk ishte një zë i zakonshëm . Ose të paktën kështu mu duk mua . Ai togfjalësh , kumboi aq pastër dhe birësues , sa shpoi menjëherë thellë në ndjesinë time . Ktheva kokën dhe zëri nuk më zhgënjeu .
Para syve të mi, ishte një zonjë me trup mesatar , me një shëndet shumë të pranueshëm , dhe me linja perfekte të trupit , që e bënin shikimin të rrëshqitte detyrimisht , nga koka tek vithet dhe deri tek pulpat e bëshme por shumë të drejta të këmbëve . Vetëm me atë shikim arrita të kuptoj se kisha përpara një grua jo vetëm të bukur por edhe të sjellshme dhe plotë edukatë !
- A vonon shumë , vazhdoi ajo të më zgjonte nga letargjia momentale ku më çoi prania e saj .!
- Nuk e di , i thashë,  nuk udhëtoj shpesh me autobus , por dikush më tha se vjen tani .
- Ehh shyqyr, se nuk kam durim të pres shumë !
Kështu pshertiu ajo dhe zuri vend në këmbë në anën e fushës me çakëll , disa metra larg meje .
Mua sikur filloi të më zërë vapa , megjithse ishte ditë vjeshte dhe temperaturat kishin rënë ndjeshëm . Por duke e parë atë qënie femërore , mendja më shkoi tek mosha e saj . Kushdo mund ta ngatërronte . Megjithatë , ajo i kishte vitet , por nuk kishte fyshkjen e zakonshme që pësojnë gratë , kur u ikën mosha . Pra unë i perva një moshë , afërsisht tek të dyzetave .!Që kishte vite mbi supe , e kuptova nga rrudhat në qafën e saj ,të cilat nuk kishin mundur që të zhdukeshin as nga manteli i hollë i makiazhit që ajo kishte bërë .!
Dhe me të vërtetë , sikur shoferi ta kishte dëgjuar pshertimën e saj , autobusi erdhi dhe u parkua para nesh që prisnim aty për disa minuta .
 Nga dera doli një djalosh i ri i cili filloi të bënte telllin e zakonshëm , për të njoftuar kklientët .
- Fier , Lushnje , Durrës , Tiranë , nga ana tjetër çoni bagazhet . Në fillim kush është për në Tiranë ju lutem !
Edhe unë , edhe ajo gruaja meqë ishim afër autobusit , u afruam tek dera , por asnjë nga ne nuk kishte bagazhe .Tek dera e autobusit , na priti një trashaluk , (me siguri do të ishte shoferi ) i cili na zgjati biletar , duke na marrë paratë që i kishim gati në duar ...
E kështu , nën rrëmujën e shumë pasagjerëve që tashmë filluan të shtyheshin mbas nesh , u futa në autobus , duke zënë një vend komod , aty nga fillimi , ne sendiljen ku shkruheshin numrtat pesë e gjashtë . Në dorë kisha një çantë të vogël të cilën e sistemova mbi kokë tek vendi bosh , dhe po qëndroja në pritje .
   Mbas disa çastesh , përsëri zëri melodios , më kumboi nga fare afër :
- Nuk do keni problem të ulem edhe unë tek kjo sendile ? Pyeti ajo , dhe pa marrë përgjigje u ul në vendin bosh në krah të djathtë timin.
Nuk fola menjëherë , pasi fillova të djersij , dhe krahariri  po lëvizte disi më me rrëmujë , duke më bërë që edhe sytë të hapen disi më shumë se normalisht .Mendimi se do ta kisha kaq pranë për gjithë rrugën , më shumë më turbulloi , por edhe më gëzoi .
 Sytë e mi shkuan menjëherë tek gjunjët që u zbuluan disi më shumë nga lëvizja e saj gjatë uljes .Ajo e pa , që unë i ngula sytë aty , dhe si për të më larguar " vëmendjen" më tha prapë me një buzëqeshje tejet të këndshme :
- Mua nuk më pëlqen të rri nga dritarja se ashtu më merren mendtë kur shikoj rrugën që fshihet me shpejtësi poshtë meje .
Sa bukur e tha . Duket se është një njeri me kulturë dhe mbi të gjitha e shkolluar .
Buzëqeshja e saj në këtë rast ishte pak me hile , pasi e kuptoi , që me lëvizjet " e kota " që po bënte ,do të tregonte prapë gjunjët  e saj tëlëmuar !
 Nuk u vonuam shumë . Autobusi filloi të lëvizë , ndërkohë, që mbrapa kishte ende vende bosh . Si duket kjo e bënte  atë trashaluqin që , nga dritarja të gërthiste fort : Hajde Tirana !
Autobusi doli nga qyteti dhe po ngjiste kodrat që e ndanin qytetin e Vlorës , nga fusha e Levanit dhe Fieri ..
 Ora po shkonte shtatë  në mbrëmje , dhe Dielli sapo kishte filluar të zhytej në detin e math të përtejm Hapsirës .Me këtë rast soditja kur autobusi kalonte në rrugët paralel me pamjen e Vlorës , ishte një kënaqësi e pa diskutueshme !
 Në kontras me mua , gruaja dukej shumë e qetë , dhe nuk e shqetësonte aspak prania e ime . Ndaj e mori e para fjalën :
 - Në Tiranë po shkon "
- Po , në Tiranë , se pastaj do të marr trenin për në Lezhë aty ku jam edhe me punë .
- Aa , bukur , do ta kemi bashkë rrugën , se edhe unë kisha në plan të ndaloja në Durrës , por them të shkoj në Tiranë ..
Kjo që tha , ma turbulloi akoma më shumë lëngun në kokë . Pse do të ndalonte në Durrës por tashti do të shojë në Tiranë , mendoja naivisht unë .!
 - Çfar pune bëni ? Më pyeti ajo , duke vazhduar bisedën me mënyrën e saj .
 - Jam oficer , i thashë , por kam disa muaj që  pres lirimin !
  - Lirimin , pse ?
  - Por tashti kuptohet , dikur kishim arsye dhe aq më shumë kishim kënaqësi për uniformën e oficerit , por edhe për atë punë dhe atë rrogë . Tashti gjërat ndryshuan dhe me rrogën që marrim nuk ia vlen . Mendoj të merrem me ndonjë bisnes familjar , ose , edhe mund të largohem jashtë shtetit .
- Ehh sa i kam admiruar ushtarakët .!
- Ashtu ? Bukur , por të gjitha gratë i kanë admiruar ata .!
- Po , por unë kam qënë ndofta e veçantë .
- Ja , rasti është që në sendilen e autobusit u ule me një ushtarak ..!
 Megjithatë pata përshtypjen se ajo nuk më dëgjoi . Që në momentin që u ul tek sendilja përkrah meje , ajo nuk dukej e qetë . Gjithmon lëviste me shkak dhe pa shkak . Ajo që më bëri më shumë përshtypje ishte se, nuk po reagonte fare nga natyra e bukur e gjirit të Vlorës . Ndaj vendosa të ngacmoj bisedën .
- Nuk të pëlqen Vlora ?
- Ehhh , kujt do ti pëlqente burgu ! Kështu tha ajo si nëpër dhëmbë , dhe hodhi një shikim të shpejtë drejt meje , dhe përsëri koka e saj u kthye nga xhami i dritares ...
Për disa çaste , nuk folëm , pasi unë po bluaja në mendje atë që ajo më tha , ndërsa ajo po shikonte pamjen  e kuqërremte , ku dielli kishte filluar të përgjysmohej dhe të zhytej thellë - thellë  në horizont .!
 Por ajo vet e theu heshtjen .
- Jeni me shërbim në Vkorë ?
- Jo , i them , jam nga Vlora .!
- Aaa, qënkemi patriot , akoma më mirë , tha ajo me një buzëqeshje të thatë .
- Po ju , çfar pune bëni ?
- Edukatore kopshti , u përgjigj prerë . !
- Është kënaqësi të punosh më vocrrak . keni një punë shumë të mirë ..
- Dakort për ty , por unë nuk do ta thoshja ashtu .
- Pse ?
- Sepse për mua ajo punë , ka qenë një burg , i vërtetë , larg shoqërisë , larg jetës  , larg njohjeve , dhe përfundimisht me një martesë të pafat , ku burrin tim e kisha për dashnoret e tij dhe asnjëheherë për vete  dhe për shtëpi .!
- Pra ,me sa kuptoj unë je e ndarë nga burri , apo jetoni bashkë akoma !? .
 Në këtë rast sytë e saj u hapën më shumë , sikur donin të nxirrnin jashtë akoma më të plotë mërzitjen dhe mllefin e bërë ngurç mbrenda saj . Kështu e shpërfytyruar , ktheu menjëherë një përgjigje psherëtuese : - Eeeehhh sikur të ishte kaq e thjeshtë . !
 Në këtë çast koka e saj u afrua më shumë afër supit tim , gati sa nuk u mbështetë në të .
Unë lëviza disa centimetra drejt dritares , për tu larguar , por nuk ishte e thënë . Ajo u afrua më shumë . Për momentin ndjeva se po ngushtohesha  më shumë drejt dritares .
  Me bisedën që bëmë me zonjën , nuk e kisha vënë re se kishim kaluar edhe Fierin dhe po i afroheshim qytetit të Lushnjës . Vija e bardhë në krahun e djathtë të rrugës , ishte shoqja e pa ndarë e pamjes sime , duke u humbur me shpejtësi në krahun tim . Për pak çaste e kisha humbur , dhe dremitja filloi të më rëndojë qepallat , ndaj koka mu lëkund dhe u vetmbështet në vendin e saj në sendile . Ajo me sa duket po bënte të njëjtën gjë , ose ashtu më dukej mua , pasi gjithmon përpiqej që ta drejtonte kokën që i largohej dhe i mbështetej tek sendilja .
 Ky përshtjellim natyral , më bëri që të më zinte gjumi një farë kohe , dhe u përhumba në mbretërinë e tij, pa mundur të heq nga mendja mendimet që më erdhën pas bisedës me gruan që kisha në krah .
 Nuk e di sa fjeta , ose më saktë sa dremita , por kur u zgjova , ndjeva supin tim të rëndohej . Shikoj se ajo , kishte mbështetur kokën e saj " fort " në supin tim dhe po flinte sikur të ishim çift .
Menjëherë me dorën e majtë , e largova jojën e saj nga supi im , dhe e lashë të lirë që ta komandonte vetë . Koka e femrës në krahun tim , nuk komandohej lehtë , pasi ajo në vend që ta vendoste në pjesën mbas saj në sendile , e vendosi duke u shtritë në gjunjët e mi . !!
 Nuk kisha pasqyrë që ta shikoja veten time  në fytyrë , por nuk besoj se ishte e nevojshme . E ndjeja thellë se isha bërë si karpuz i papjekur mirë , me atë të kuqen më afër rozës , që merr fytyra e ime , kur ndihem keq nga turpi .
 Ajo " u përmend " dhe sikur me habi  më shikoi dhe kqyrte fshehtas reagimin tim .
- Më falni , po meqë koka ju ra mbi supin tim , desha që të të zgjoja , i thashë unë me zërin që kishte ndryshuar aq shumë sa mu duk se dikush tjettër foli  në vendin tim .
 - Jo jo , nuk ka gjë , unë e vendosa vetë , se këto sendiljet i kanë shumë të larta vendet ku vendoset koka . Nuk besoj se keni problem ..!
- Thashë mos ti kishe problem .
- Përkundrazi , u ndjeva shumë mirë . Jeni një djalë i mirë !
- Kështu janë djemtë e mirë apo ashtu i bëni ju gratë komplimentat ??
- Unë nuk di shumë komplimenta , por mendoj se një femër ashtu si unë , do të ndihej mbrekullueshëm në supin e një bukuroshi si ty .
- Dakort , por ne nuk jemi njohur , dhe  megjithse ti më tregove diçka nga jeta e jote , unë nuk të kam treguar asgjë nga ajo e imja .
 Ky moment sikur krijoi një boshllëk . Unë që thashë ato fjalë , rruga përballë kalonte në sytë e mi duke u jeshiluar kaq shumë sa edhe ngjyra e zezë e asfaltit , më dukej një jeshile e thellë .!
  Por e mbushi ajo boshllëkun e krijuar , duke folë disi me zë më të lartë :
- Nuk më intereson shumë jeta e jote , pasi nuk kam ndërmend të martohem me ty , por do të më mjaftonte vetëm një takim i shpejtë , diku aty në Tiranë në ndonjë vend intim , pse jo edhe në ndonjë hotel dhe , kaq !!
 Kaq mjaftoi dhe unë u nxeha , u nxeha shumë .Mu duk se kaq shumë u rrit temperatura e trupit tim , sa filluan djersët të bulëzonin ballin dhe kraharorin tim . ! Kjo që thoshte ajo , çuditërisht ishte diçka që më kujtonte , ëndërrime marramendëse , mbasi shikoja ndonjë film me dashuri në televizor apo në kinema .
   Megjithse e dëgjova me shumë vëmendje , akoma nuk isha i sigurt për ato që dëgjova . Mos vallë më bënin veshët , apo mos kjo grua , ishte një grua e keqe që do të më fuste në ndonjë kurth nga ku nuk do të dilja pa u larë ??
 E ndërkohë , edhe pse mendimet më sillnin ndodhira horror  për kurthe dhe mashtrime , ndjeva mes këmbëve të mija veten time , që filloi të merrte terren , dhe organi seksual zuri pozicionin e tij makksimal , jashtë komandës së trurit dhe jashtë urdhërit momental të shpirtit . !
Në gjendeje " alarmi " trupi im filloi të lagej nga djersët . Në këtë moment , fillova të ndjej fërkimin e pulpës së saj me pulpën time . Instiktivisht e largova këmbën edhe njëherë , por pulpa e saj filloi të fërkohej lehtë dhe shumë tinëzisht mbas pantallonave të mia , duke ledhatuar pulpën time të djathtë . Kjo gjë më solli mornica në trup , duke mu bërë sikur shumë duar më fërkonin dhe më përkëdhelnin mbrekullisht .
Sytë e mi filluan të mbylleshin duke mos iu bindur asaj që unë do të kisha bërë në një moment normal .
Normal ??
Pra megjithë gjendjen e krijuar , edukata e ime më vuri ndërgjegjn në dilemë . Ajo që ndothte , a ishte normale ?Apo mos ishte ndonjë ëndërr që kurrë nuk realizohen dhe kur zgjohesh , shkrihesh i tëri nga ai që ishe në ëndeërr tek ai që je në realitet .?? Pse të mos jetë normale të kthesh flertin nga një grua ? Kush ma ndalon dhe pse ?
 ...Kur isha i vogël , mbaj mend se kur shëtisja në lëndinën në baçet poshtë shtëpisë sime , vetë fërkohesha pas hidhrave , me që llim që të skuqeshin këmbët , për të gjetur sebep që të mos shkoja në shkollë .
Por kurrë nuk do të më shkonte mendja se do të kishte një gjë tjetër , që po të fërkohesha prej saj do të skuqesha përsëri ashtu si dikurë nga hidhrat . Vetëm se skuqja në këtë rast nuk ishte në pulpat e këmbëve , por në fytyrën time , duke i bërë faqet e miaj si mollët në kohën e pjekjes .
 Mendimet sa vinin dhe përshtjelloheshin edhe më keq . Ajo afrohej e largohej duke më sjellë lloj lloj nddjesie , të cilat ndjenja e ime i largonte duke ruajtur vetëm njërën , atë të flertit seksual , i cili po më mbante akoma " në lojë" . Pra e gjithë kjo mu duk si një lojë e bukur , ku kishte fiiitues të dy anët . Nuk e di se çfar fitoi ajo , por di që unë , në fund të fundit po fitoja diçka : Një përvojë solemne që nuk e kisha provuar kurrë , ku një grua me eksperiencë , por fërkohej dhe po më ngacmonte seksualisht , duke më lumturuar , megjithse kisha ikur nga " normalja " e sjelljes sime ..!
 Eksperienca e saj apo , thjeshtë mosha e saj, bëri që ajo të kuptonte gjendjen time , ndaj që ta bënte akoma më të thellë detin ku më kishte futur , zgjati dorën dhe preku pantallonat e mia në pjesën e ngritur poshtë barkut . Drita e zbehtë që binte në autobus , i jepte më shumë mundësi zhvillimit të " horrorit " erotik që po më ndothte mua ..
Lumturimi sa vinte dhe rritej . Ajo u afrua akoma më shumë , ku trupi i saj u ngjash fortë përkrah meje , duke i dhënë në këtë mënyrë , mundësinë që edhe fytyra e saj të afrohej gati ngjitur me atë timen ! Unë tashmë isha në një varkë pa drejtim në detin e math të ndodhisë që po jetoja , dhe as që isha në gjendje të komandoja as veten dhe jo më shpirtin dhe aq më keq varkën . Kështu që e lashë të lirë të lundronte në detin e math pa komandë .
Dora ime , filloi ti bindej instiktit mashkullor , dhe ashtu i përhumbur , por tejet i ndjeshëm fillova edhe unë  ta eksploroj pjesën e gjokseve të saj , por gjithmonë duke ruajtur etiketën e mos parjes nga të tjerët .
 Kjo nuk mund të ndothte , pasi aty ku ishim të ulur ne , ishte autobusi po thuajse bosh .
 Nga mbrapa ndjeva dorën e saj që rrëshqiti drejtë pjesës mbas kokës , dhe buzët e saj u ngjeshën tek buzët e mia . Puthja ishte tejet e thellë sa veç frymëmarrja e ndërpriste herë mbas here . !
Në vesh dëgjova një psherëtimë dhe mbas saj pëshpëritje :
- Ooooohhh sa e kam pritur një çast të tillë .
- ..........!!
 Nuk fola gjatë për minuta dhe dhjetra minuta vazhdoi ky " duel" lumturie .As  nuk lëviza se , kështu do të largoja   kënaqësinë që po ndjeja . Për një çast heshtja më dha mundësinë të shikoja jashtë dritares së autobusit .Shikimi më tregoi se autobusi po futej në Tiranë ..
 - Erdhëm , i thashë asaj , dhe po shikoja nga dritarja .
 - Sa mirë , tha ajo shkurt dhe po rrëgullohej e po bëhej gati pët të zbritur ..
Ashtu edhe unë , mblodha veten dhe u rregullova , para se të ndezezhin brenda dritat e autobusit . Nuk voni gjatë , dhe autobusi ndaloi . U dëgjua zëri i shoferit trashaluq :
 Kujdes bagazhet . Mos harroni gjë se për disa ditë nuk do të jem në linjë .
Këto ishin fjalë që i dëgjoi veshi , por nuk u rregjistruan asgjëkundi , pasi mendja punonte në atë që sa kohë do të më merrte akoma deri sa të shkonim në një hotel, për të mbaruar atë që kishim lënë përgjysmë me gruan që përherë të parë më bëri të bëj bashkë normalen me jo normalen , ashtu si bëhen bashkë lulet me të gjitha ngjarat , kur e duam buqetën sa më të bukur dhe sa më të këndshme .
Ora ishte 23 e mbrëmjes . Rruga për në hotel ishte e pa ditur ashtu si edhe hotelin akoma nuk e dinim .
Nata mrekullonte me afshin e saj vjeshtor , ku vapa ja kishte lënë vendin freskisë ..!

 Partizan Cene
01 Tetor 2014