Tregim nga Partizan Cene
Kishte dia minuta që era e fortë kishte pushuar .Errësira e natës kishte mbuluar vendin . Kjo ndihmohej edhe nga retë që kishin mbuluar qiellin , dhe Hëna megjithse e plotë , nuk ndriçonte po thuaj fare .
Makina gumëzhinte duke iu ngjitur pllajls së malit . Në sendiljen e pasme flinte në prehrin e së ëmës vajza ime pesë vjeçare . Por edhe mamaja e saj dremiste , duke e tundur kokën e mbështetur tek sendilja , sa andej këndej .
Muzika që dëgjoja në kasetofonin e radios , ishte shumë shlodhëse ndaj dhe unë kisha filluar ta shijoja , më shumë se kafja që thithja herë mbas here nga aty ku e kisha vendosur ; në pjesën e majtë të kroskotit . Mendimet përpiqesha që ti largoja nga mendja , pasi rruga ishte shumë e thepisur dhe me kthesa të shumta . Kështu që edhe përgjegjësia e ime si shofer ishte shumë e madhe në këtë orë të vonë të natës . E vetmja gjë që shponte gjithmon në mendjen time , ishte pikërishtë rruga e keqe deri sa të kaloja e të zbrisja poshtë Qarën e Muzinës .
- Kujdes shpirt , se kemi edhe vajzën .
Me këto fjalë që tha gruaja ime e përgjumur , u prish përqëndrimi im për një moment , dhe u përgjigja thatë :
-Fli , mos ki merak .
Kur po i afrohesh për disa kilometra Qafës , në pikën më të lartë , diku aty në horizont , u ndes e u fik , një dritë e zbehtë , si dritë e një kandili të mirë .
Nuk i kushtaova rëndësi dhe vazhdova ti jepja gaz makinës, dhe të bëja kujdes tek timoni , deri sa të mbaronin ato kthesa të ngushta dhe të forta . Por pa kaluar disa çaste , drita u përsërit si ritual , duke u ndetur e u fikur disa herë .
Nuk e di pse në këto çaste , mu kujtuan historitë me difersantë , kur ata bënin dhe merrnin shenja me elektrik dore , duke e përdorur këtë si ndërlidhje me shenja ..!
Vazhdonte rruga dhe në një moment dola në një të drejtë malore . Në këtë rast , e dallova tashmë , akoma më afër dritën para meje .
Duke qënë se ishte orë e vonë e natës ( kishte kaluar ora 12 ) , rruga ishte pothuajse bosh nga makinat e tjera . Ndaj dritën e mora si një shenjë të vërtetë , të dikujt që kërkonte ndihmë . !
Duke u afruar , pashë se drita rriste potencialin e saj ndriçues, dhe ndizej e fikej më shpesh . Kur u afrova në një pjesë ku rruga zgjerohej ndjeshëm , vendosa të ul shpejtësinë e të shikoj se çfar ka ngjarë . Drita filloi tashmë të qëndronte e ndezur , dhe po lëvizte me shpejtësi sa majtas djathtas duke tregua një shenjë të saktë . Personi që e tundte dritën më zuri rrugën duke çuar edhe dorën tjetër ku nuk kishte dritë . Me duart lart ai foli vetëm një herëfort sa e dëgjova brenda kabinës : - Të lutem ndalo .. !
Pasi ndalova qetësisht , ula pak xhamin tim , dhe bëra të nxjerr kokën jashtë . Pa e nxjerrë të plotë kokën , një gjë e ftohtë më ftohu pjesën poshtë veshit . Menjëherë e kuptova se po futesha në telashe . Duke hedhur një sy drejt gruas dhe vajzës që flini gjumë . Fola me zë zë lartë si të doja që ti zgjoja edhe ato :
- Kush jeni ? Çfar doni ?.
Pyetja e ime nuk mori përgjigje , por një urdhër i prerë u dëgjua nga pak më larg se nga gjëja e ftohtë :
- Dil nga makina me duart lart . Ky ngulçim zëri , emetoi një drithërimë në kraharorin tim . Pasi tentova të tërheq kokën brenda , ula menjëherë siguresën dhe shkela butonin e xhamit . që të mbyllej .
Por nga lëvizja e atij që më mbante pushkën tek veshi , e kuptova se nuk ishte ide e mirë .
Menjëherë , hapa derën dhe dola jashtë . Sa prekën këmbët në tokë , u dëgjua nga brenda një klithmë e gruas sime :
- Bo bo bo , kush janë këta , pse zbret ??
- Ne jemi kontrolli rrugor , moj zonjë , por do bësh mirë që të zbresësh edhe ti . Do tju kontrollojmë dhe gjithshka do të shkojë shumë mirë .
Pasi dëgjova zërin , mora guximin të çoja kokën dhe të shikoja atë që foli , në fytyrë . Por ishte e pa mundur . Para meje qëndroni dy burra , pak më të gjatë se mua , me maska në fytyrë dhe të dy me nga një armë në dorë .
Megjithse nata ishte e vërenjtur , Hëna kishte filluar të shplante me rrezet e saj të zbehta pejsazhin para meje . Pamvarsisht situatës ku ndodhesha , ai moment shërbeu për të parë qartë bukurinë e vendit ku kishim ndaluar .Pa e kuptuar fillova t; filozofoj me mendje, si do të ishte ai vend në ditë me diell në Pranverë..!
Kaçubet e ulëta të shkurreve , dhe rrëpirat e thepisura në të dy anët , rriheshin , bukur nga dritësia e zbehtë e Hënës . Pra dukej se veç atyre "konrollorëve" të rrugës , kishim shokë edhe peisazhin e bukur , që qoftë edhe një çast , një fragment të vetëm kohë , më largoi ndjesinë nga telashet e mëdhaja që më futi , ai ndalim i pa dëshiruar në këtë rrugë .
Të gjitha këto mendime kaluan flash në mendjen time dhe ja lanë vendin realitet .
- Ju lutem më thoni çfar kërkoni . Unë jam me familjen ,po vij nga Saranda dhe po shkoj në Vlorë , gënjeva unë , pasi në të vërtetë po shkoja në Greqi , aty ku jetoja dhe punoja me familjen time .
- Zotëri unë , ndalova , se mu duk se kishit nevojë për ndihmë ..!!
Të gjitha këto i thashë shpejtë si gjinkalla që e ngatërron këngën kur fillon të fluturojë . Kështu që edhe unë thashë aq sa ,do të doja të më linin të ikja ..!
- Hahaha , qeshi njëri nga maskaxhinjtë , dhe duke zgërthitur me zë të ulët , më tha :
Shumë mirë e ke menduar , ne kemi nevojë për ndihmën tuaj .!!! Tashi na jep paratë dhe gjithshka të vlefshme që ke , dhe kështu na ke ndihmuar ne të " vobektëve " ....!
E gjithë ngjarja , që nga fillimi dhe deri ather ishte një makth , por kjo që tha ai , që u zgërdhi , ishte një kapak i rëndë në ato që kishin akumuluar sytë dhe veshët e mi deri në ato çaste .
Hezitimit tim iu shtua edhe frika e madhe që kishte kapur gruan time , e cila qëndronte në këmbë si statujë , dhe megjithse nuk e kisha mundësinë ta shikoja fytyrën e saj , e kutoja se ajo ishte e njëjtë me fytyrën e një kufome . Dhe vazhdoi pak si gjatë hezitimi im , për tu përgjigjur tek " kontrollorët e rrugës" , aq sa filloi ti nevrikosë ata .
- Shiko shoku, mu drejtua i pari me pistoletën në dorë , ne i kryejmë këto punë shpejt e shpejt , ti më dukesh se po vonohesh shumë , dhe kur ka vonesa të tilla , ne vëmë në zbatim , "panin B". Pra të të jap të kuptosh ti , edhe disa çaste do të presim dhe pastaj ke dy plumba në kokë , dhe do të zgjohesh në botën tjetër , i bërë shkrumb brenda në makinën tënde ti bashkë me gruan ...Këtu kuptova se ndoshta nuk e kishin parë akoma vajzën time të vogël që flintë në sendiljen e pasme .!
Fjalët e tij ishin një çekan i rëndë që qëllonte pa pushim zemrën time . Kjo e fundit, sikur donte të regonte ndaj goditjeve , prandaj dhe vazhdonte të rrihte më me forcë , dhe të lëvizte sikur donte të dilte nga kraharori .
Në këto rrethana , veshët e mi kapën një thirrmë të lehtë mjaftë të njohur e të dashur . Ishte Eva , vajza e ime e cila ishte zgjuar nga gjumi .!
Ajo sa e pa makinën bosh brenda , doli menjëherë jashtë e tmerruar , duke bërtitur : Mamiii , babi ku jeni .
- Këtu jemi shpirt mos u shqetëso , ja do të ikim tashti . Prit pak .
- Babiii , mamiii pse kemi ndaluar , këmbëhguli , të dinte ajo .
- Po çupë e vogël , do të ikni , ja sa babai të mbarojë një punë me ne , i tha ai tjetri që mbante në dorë një automatik ku drita e makinës më ndihmoi të shkoja të dy krehrat , të lidhur me një shirit ngjitës , ngjyra e të cilit nuk dallohej qartë .
Vogëlushja menjëherë u afrua tek mua dhe ,në momentin që unë hapa krahët që ta merrja , ai tjetri që më kishte drejtuar pistoletën , e mbërtheu me të dy krahët vajzën dhe e tërhoqi fort , duke e çuar disa hapa larg . Ndërkohë , ai që kishte automatikun , mu drejtua se mos unë bëja ndonjë lëvizje .
Eeva , i thirri fort atij që e kapi :
- Eeeee , babi është imi , dua babin tim , ku është mami , aaaaa.. Babin kam xhan , ty nuk të dua fare aaaa.. Këto dëgjoi mamaja e fëmijës që arriti më në fund të zgjohej nga " letargjia " e momentit që e kishte kapur
Dhe në këtë moment gruaja e cila deri atëher ishte ngrirë dhe shtangur nga tmerri , e shtyu fort atë që kishte automatikun sa ai ra në shesh dhe pushka i iku nga dora disa hapa larg .
Me një lëvizje të shpejtë , sikur të isha gati ta bëja , arrita ta merrja pushkën dhe menjëherë ia drejtova atij që kishte në dorë vajzën time . Ai u shtang dhe pasi ngriti duart lart , pushka u shkrep e ngritur lart në ajër . Me shkrepjen e armës , ky tjetri ,la armën e tij në shesh dhe iku me vrap nga mali ,duke i kaluar dy shkurret e para me kërcim , aq sa munda të shikoja unë nën dritën e zbehtë të Hënës . Mbas tij u vërsul edhe tjetri , i tmerruar edhe ai , duke kthyer disa herë kokën mbrapa , që të sigurohej se unë , nuk po e merrja shënim me automatik .
Instiktivisht ngrita kokën përpjetë , si për të thithur më shumë ajër , kur në qiell pashlë Hënën të qartë , e cila kishte përfituar nga largimi i reve , dhe tashti qeshte vrazhdët . Kjo më pëlqeu , pamvarsisht se nuk e kuptova , po qeshte me mua apo me " trimërinë " e atyre kontrollorëve me maska , që tashmë ishin larguar thellë në errësirën e natës !
- Shyqyr që ramë në frikacak , bëlbëzita lehtë ..
Prania e armës në dorën time , solli një rigrupim të forcave të mia fizike dhe mendore , sa që , si për " ta festuar" , e shkrepa automatikun një herë me një breshëri disa plumbëshe , e cila gërvishi ashpër qetësinë e madhe të asaj nate shtatori ..!
Nuk mund ta besoja , se ata "trima " me armë do të mund ti largoja në atë mënyrë , kaq amatoreske . Por ishim me fat , që ramë në kriminelë amatorë , të pa përgatitur dhe pse jo edhe frikacak . Për këtë i lutesha fatit tim që shpëtova vetë dhe shpëtoi familja e ime ..!
Për pak çaste , mbretëroi përsëri qetësia , e cila si një perde e brishtë ledhatoi shpirtin tonë kaq të traumatizuar nga ajo ngjarje e pa pritur . Kjo gjë nuk zgjati shumë , pasi në horizont poshtë , u dukën disa drita që lëviznin , të cilat tregonin qartë që , një makinë po i ngjitej Qafës së Muzinës përpjetë .. Duke parë dritën , po më shtohej dilema , mos ishte ndonjë peripeci e re , ndaj përqafova fort gruan dhe vajzën dhe u thashë të futeshin shpejt në makinë e të largoheshim nga aty .
Vendosa automatikun në pjesën e mbrapme të sendiles sime , dhe makina filloi të lëvizë në rrugën e përpjetë drejt Qafës .
Nuk kishte kaluar as disa qinra metra , kur makina që kishim parë aty poshtë , u afrua , dhe pasi na parakaloi , ndaloi disa metra më lartë .
Nuk pata kohë të bëj asnjë reagim , kur nga makina fugon , dolën dy veta , të cilët nga silueta e pashë që kishin veshur uniformë policie .
Njëri nga ata , më tregoi tabelën e kuqe me vijë në mes , ku më tregonte të hapja krahun e të ndaloja .
Megjise kishim kaluar një moment shumë të vështirë të jetës sonë , edhe unë edhe gruaja e ime , por edhe Jeva e vogël , ndiem një lehtësi , kur pamë uniformat e polisicë përpra makinës , në terrin e thellë të natës .
Polici i gjatë , i hapi më mirë derën dhe nga fugoni dolën edhe tre apo katër policë të tjerë .
- Mir jeni zotëri , mu drejtua mua polici tjetër nga krahu i pasagjerit .
- Tani mirë jemi , por pra pak çasteve nuk ishim hiç mirë , ja ktheu gruaja e ime , e çliruar tashmë nga makthi i keq që kaluam .
- Më fal zonjë , por unë pyeta shoferin . Ju lutem zotëri dokumentat .
- Çfar dokumentash thua more zotri , ne për pak na vranë , ti kërkon dokumenta , këmbënguli përsëri gruaja e ime , që ta fuste policin në mendësinë e peripecisë sonë .
- Pse çfar ka ngjarë , kush qëlloi me automatik . , tha polici i gjatë që u hapi derën të tjerëve .
.. Dhe kështu , i thekur keq nga zjarri i ngjarjes që kishim kaluar , unë munda me pak fjalë tu tregoj gjithshka që kishte ndodhur .
- Kur ne i kapim në gafil , të gjithë kështu thonë si puna e jote mor zotëri .Pra thonë , se qëlloi filani se donte të na grabiste dhe , kudi sa justfikime të tilla .
- Unë ja ku kam edhe armën që ua mora atyre , i thashë unë ..
- Hahahaha , u more automatikun ti atyre . hahahaha . !!
- Vëlla , të lutem mos e merr me shaka , por megjithse e pa besueshme , kështu ndodhi .
- Jo jo , në rregull do të shkojmë në komisariat dhe aty do ta zgjidhim këtë punë .
- Por unë jam për në Greqi , mor mik dhe nuk vij dot .!
- Jaho , hajde , merreni se nuk kam ndërmend ta gdhi me këtë , thirri ai dikë që e quanin Jaho ..
Dhe nuk voni , Jahua erdhi me dy të tjerë , dhe thuajse , duke më tërhequr zvarrë , më nxorrën nga makina .
Në këtë moment , si shkëndia kur stralli goditet , u dëgjua e qara e fortë e Jevës së vogël : - Lereni babin , lereni babin tim ..!
- Aaaa pse ke dhe fëmijën me vete , tha polici që foli i pari .
Po i thashë dhe ju lutem kujdes , se është tmerruar nga ato që ka parë .
- Më vjen keq , tha polici që na drejtoi tabelën . Mund të na përshkruani ata personat .
-Jo jo , se ata ishin me maska . Të vetmen gjë që vura re , ishin të gjatë disa centimetra mbi mua , dhe flisnin , si me hundë..
Pastaj Jahua , emrin e të cilit përmendi polici i parë , foli me Jevën , duke gjetur mënyrën për ta vërtetuar akoma më mirë atë që unë iu tregova .
-Për një moment , kujtuam se , ju qëlluat me armë ndaj edhe erdhëm këtu lartë , tha njëri nga grupi i policëve . Na falni dhe rrugë të mbarë . Duhet që të na jepni armën dhe të rregjistrojmë emrat tuaj , se mbase do të duhen ndonjëherë . Na vjen shumë mirë që mundët të dilnit paq nga kjo peripeci !
Këtu ashtu papritur , siç kishte ardhur , u largua makthi , pasi pilicët më në fund e kuptuan se nne ishim gjallë , falë një mbrekullie . Ata na shoqëruan deri sa dolëm nga " zona e rrezikut " .
Kur iu afruam pikës kufitare , qielli kishte filluar të zbardhej pak por retë që qëndronin pa lëvizur në qiell e bënin pamjen e qiellit laroshe , sa gri , të bardhë dhe tek tuk edhe të zezë ..
Kujtimi për këtë peripeci , u depozitua në arkën e madhe të kujtimeve që unë mbaja në tru , duke e vendosur këtë rast si më të vështirin të jetës sime .
- Babi , dua të ha diçka , u dëgjua Jeva nga mbrapa , kur edhe gruaja e mbështeti menjëher.
-dalim nga makina dhe blejmë diçka , pasi çantën e vogël ku kisha byrekun dhe ujin , e lamë aty në mal .
- Mirë bëre , i thashë unë , le të rrijë aty se mbase u duhet bishave të shuajnë etjen . Me këtë rast as hasmin nuk e lamë pa ngrënë dhe pa pirë ..!
Mbas një ore , makina udhëtonte me shpejtësi , në tokën greke .
Megjithse dita kishte lindur , për së mbari , Hëna akoma kishte shenjën e saj të zjarrtë në qiell , në anën e kundërt nga Dielli pritej që të lindte . Edhe qielli ishte zbukuruar nga ngjyra e blunjtë që kishte zënë vendin e grisë së reve , që tashmë ishin larguar , bashkë me ankthin tonë përfundimisht ..!
Shkruar nga
Partizan Cene
Shtator 2004
**********************************
