Zakonisht orët e mëngjesit ishin edhe më të këndshme në pranverë kur trëndafilat dhe lulet e pemëve , zbukuronin me aromën e tyre , freskinë e mbetur akoma nga nata ..
Të gjitha këto sillte ndër mend atë ditë të zakonshme pune Ana , mësuesja e matematikës. Në dorë shtrëngonte më fort çantën , si të shoqëronte mendimet romantike që i vinin ndër mend .
Megjithse nga natyra ajo ishte në të vërtetë romantike , kishte kohë shumë kohë që e kishte humbur këtë dhuratë të natyrës për të . Prandaj sot , si duket edhe nga koha që ishte shumë e mirë , dhe qielli i qelqtë , si një paqyrë e madhe pasqyronte kaltërsinë e sjellur nga larg shumë larg , nga zemra e Gjithësisë ..
Kur po afrohej tek shkolla , një zë i beftë por shumë i njohur , i preu mendimet në mes .
- Ana ...!
Ky zë , dukej si një bubullimë , shumë e largët , që vinte në veshët e saj mbas dritës së vetëtimës që e paraprin atë .. Ndali hapat dhe nuk po u besonte syve . Para saj u shfaq , njeriu që në një farë mënyre i kishte shkatrruar jetën , dhe i kishte shuar gjithë romacitetin dhe zhdërvjelltësinë shpirtërore , gjithë këto vitet e fundit .Vetëm tre gërma shqiptoi ai njeri , dhe Anën e zunë mornicat në trup , dhe u step e tëra . Gjithshka që mendonte më parë , u shkri dhe u shua në llumin e atij zëri , që për të ishte më tepër se i urryer .
- Ju , nuk ju kuptoj , si e gjetët andresën time ? I tha ajo me një frymë e friksuar se nuk do të kishte forcë as ti flste .
- Kush kërkon gjen .
Kaq tha burri , i cili bëri të afrohej akoma më shumë .Ana lëvizi majtas me qëllim që ti shmangej anës së rrugës dhe të ishte akoma më në qendër , pasi personi që kishte pranë , ishte nga ata që mund ti bënte gjithshka .
Dhe fluturimthi i rierdhën në mendje , gjithshka që kishte bërë ai njeri për ti nxirë jetën . Quhej Hekuran , dhe Ana atë nuk e ka pasur as të dashur e as burrë , por thjesht kunat . Pra burrin e motrës ....
..........
Në qytetin ku punonte më parë , e reja Ana , banonte në shtëpinë e së motrës së saj Bardha . Çifti dukej i lumtur dhe nuk kishte asnjë problem jetësor midis tyre . Emërimi i Anës në atë qytet të vogël bregdetar , sikur e zbukuroi akoma më shumë , jetën e çiftit .
Hekurani , punonte , në Komitetin Elzekutiv , si drejtues i mekanikës , ndërsa Bardha , punonte si gjykatëse në atë qytet . Jeta nuk u kishte dhuruar akoma një fëmijë . . Në sytë e Anës ,lumturia e familjes , dukej si mjalti mbi hoje . Kjo bëri që edhe Ana , me shumë kënaqësi vendosi të jetonte përkohësishtë , në shtëpinë e motrës së saj të vetme .
Ky ishte edhe pëlqimi i babait dhe mamasë , ndaj meqënëse do të emërohej diku mbas shkollës së lartë , menduan se ishte më mirë të shkonte në qytetin e vogël aty ku kishte edhe motrën dhe familjen e saj .
Vetë Ana , e priti me kënaqësi , gadishmërinë e kunatit që ajo të vendosej , në shtëpinë e tyre . Kjo simbas tij , deri sa ti dilte një fat Anës.
Pra kështu u bë . Emërimi , në qytetin e vogël bregdetar , u festua në shtëpinë e Hekuranit dhe Bardhës . Ana u sistemua në një dhomë të saj . Jeta e re , si mësuese megjithse jepte në gjimnas lëndën e matematikës , i përkonte edhe me natyrën e saj romantike .
Nxënësit e mirëpritën mësuesen e re , dhe mjaft të gojës . Ana shpejt u ingranua në rutinën e punës por asnjëherë nuk e humbi humorin dhe sentimentalitetin .
Ardhja e një mësuese të re, nuk mund të mos binte në sytë e shumë djemve të rritur , të cilët shpejt i bënin edhe portretin , në bisedat me miqtë dhe shokët e tyre : E bukur , shtat lartë me trup të rregullt , që si një ujvar nga pjesa a mbrapme , i "rridhnin" flokët e gjatë ngjyrë gështenjë sikur donin tu bënin karshi valëve të detit që gumëzhinte .
Pra : Ajo kishte një kallëp të tillë që sa herë dilte , i detyronte burrat të kthenin kokën me kërshëri, si për të parë një mbrekulli , pasi ashtu ishte Ana ; një mbrekulli që zoti e solli në ato anë si shpërblim për shpirtërat e burrave të qytetit ....
Dhe rutina e jetës , nuk ishte më rutinë , por një jetë e mbushur me mjaft gëzim dhe dëfrim njëkohësisht . Ana ishte njëra nga mësueset më punëtore , jo vetëm për lëndën e saj por edhe për aktivitetet kulturore të shkollës .
Kjo bëri që ta linte pak "mbas dore" veten e saj , për sa i përket planit sentimental . Asaj shumë shpejt iu vardisën shumë djem të qytetit , por nuk ishte e thënë . Nuk e ndiente veten si sheizavalle apo burbuqe bajamje , që duheshin kohë të piqej . Jo .! Ajo dëshironte që ta njihte akoma më shumë qytetin dhe pastaj , të mira vinin më mbrapa ...
....
Por kujtimet u penë në mes .Hekurani u afrua më shumë dhe duke e shplarë të tërën me shikimin e tij , bëlbëzoi , sikur nuk donte ta zgjonte nga gjumi :
- Si je, nuk do të më thuash asnjë fjalë ?
- Ik . Të lutem ik . A nuk po e shikon, që po dridhem e tëra sa të pashë ?
- Nuk iki pa biseduar .
- Po qëndrove edhe njëçikë do të bisedosh me policinë , i tha prerë Ana dhe vazhdoi rrugën .
Ai shpejtoi hapin dhe i doli përpara :
- Ja dola . Erdha të të shikoj ?
- Ik , përbindësh . Si nuk ke asnjë farë cipe ? A nuk ke frikë se do të bërtas , dhe do të mbyllesh në burg ?
- Nuk ta mban se ashtu do ta marrë vesh gjithë dynjaja edhe për ty . Pastaj do të thonë se "vajza plak" prandaj nuk u martua ...
....
Po kishte të drejtë ky maskara . Ana prandaj nuk u martua . Aty për aty i vinin ndërmend skenat e tmerrshme , dhe u përhumb në mendime .
Gjithashka pra filloi pasi kishin kaluar disa muaj nga emërimi i saj në qytetin e vogël bregdetar .
Një ditë të bukur , kur e motra kishte ikur në punë në mëngjes dhe Ana nuk kishte mësim , Hakurani erdhi shpejt në shtëpi . Sa u hoqi këpcët , u shtri në divan sa gjërë e gjatë , dhe shikonte nga Ana që po korigjonte disa fletore të nxënësve . Aty për aty , as Ana nuk e i dha shumë rëbdësi këtij fakti pasi ashtu e shikonte përherë.
Atë ditë ajo ishte veshur me një palë tyta sporti , dhe në pjesën e sipërme e kishte zinxhirin të hapur pak më shumë se zakonisht . Kur ngriti kokën , pa se shikimi i tij ishte mbërthyer në V- në që formojnë gjinjtë e shëndethsëm dhe të lartë . Sa për këtë V, Ana ishte e veçantë . Gjinjtë e saj , krijonin një harkim të ëmbël saqë burrave u visheshin sytë kur i shikonin , ashtu si të vishen sytë kur shikon drejt përdrejtë diellin ..
Hekurani mori nga rafti dy gota , dhe pasi "përgatiti " pjen e dashur të Anës , ponçin , i a dha gotën e mbushur në dorë .
- Ooooo , më hodhe shumë , tha ajo ..
- Mirë pi sa të duash . Unë erdha të marr disa dokumenta dhe do të iki .
- Mirë , Gëzuar dhe faleminderit , tha Ana .
- Gëzuar edhe ti , u shpreh ëmbëlsisht kunati i sjellshëm ..
Pastaj ai iku në dhomën e tij dhe Ana duke pira nga një gllenkë , vazhdonte korigjimin e fletoreve të nxënësve ..
Nuk kaluan shumë minuta , dhe filloi ta djegë nga brenda një afsh, që sa vinte dhe shtohej .Minut mbas minute , trupi filloi të rrëshqistë si në momente altari . Hekurani që e priste këtë gjë , zbriti shkallët dhe u ul në karrige afër saj .
Nuk priti më dhe iu hodh atij në qafë , me gjithë epshin e madh që e kishte përshkuar nga koka deri tek gishtërinjtë e këmbës .. Pa e menduar as edhe një sekontë e pa veten poshtë tij në divanin e gjërë të sallonit . Brenda vetes ndjeu atë që kishte dëshironte prej kohësh ta ndiente . Ju duk vetia se bënte dashuri për herë të parë .
Hekurani , ashtu si ajo , humbi në labirinthin e epshit , dhe nuk kishte më dyshim se skema e tij funksionoi më së miri .
Penetrimi vazhdoi për disa minuata dhe preludi i orgazmës , nuk vonoi ... Të dy ngelën për shumë minuta ashtu të ngjitur trupat e tyre , si të ishin të dashuruar për shumë kohë . Mbasi u shkrinë të dy në zjarrin e epshit , u rregulluan pastaj dhe pa folur u veshën ...
Mbas disa minuatash kur Hekurani u kthye , nga dhoma e tij ku kishte shkuar përsëri , e gjeti Anën që po qante ...
- Je e mbrekullueshme , i tha ai dhe i vuri dorën në shpatull . Aju u kthye vetëtimthi dhe filloi ta godasë me grushte , duke thirrur :
- Pse , pse pse ....
- Mblidhe veten se nuk u bë asnjë gjë .. Harroje , nuk do ta marrë vesh kush ..
Por ai fliste dhe ajo mendërisht jetonte akoma gjetkë . Nuk mund ta perceptonte akoma atë që kishte ndodhur . Megjithse efekti i parë mbas pijes kishte kaluar , akoma jetonte në fazën e "lumturisë " . Por , si ishte e mundur ?
Hekurani u largua për në punë . Ajo shpejt e shpejt , mblodhi fletoret e hapuara sa andej këndej , duke mbledhur njëkohësisht edhe veten .Ashtu , filloi ta shajë veten e saj me fjalë por edhe nga brenda i gumëzhinte ajo ; Pse ?
Kur erdhi Bardha , e gjeti si asnjë herë , pa qejf dhe të dërrmuar . E pa që kishte pak sytë të skuqur ndaj dhe kërkoi të dijë , mos ishte sëmurë .
- Kam pak dhimbje koke .
- Ndofta është nga periodat , i tha ajo motrës dhe u largua , për tek dhoma e saj ..
Nuk kishte forcë të tregonte atë që kishte ndodhur . Pastaj si do ta priste Bardha ? A do ta besonte ?
Hekurani për tre ditë nuk erdhi , se ishte me shërbim në fushatat bujqësore në fshtrat e rrethit ...
....
Por më e tmerrshme ishte hera tjetër :
Ditë e diel . E motra e saj ishte në spital , për një problem me shëndetin . Ana shkoi në shtëpi , të marrë rrobat e së motrës . Kur shkoi në dhomën e Bardhës , dhe filloi të mblidhte rrobat , ndjeu nga pas në mes dy duar të forta , që e kishin kapur fort . Menjëherë filloi të bërtasë por , Hekurani ishte jo vetëm i shpejtë por edhe i fuqishëm . Duke i mbajtur gojën me duar dhe duke u përleshur me të , ai mundi ta shtrijë në tokë , ku tapeti megjithse i ftohtë , ishte më i ngrohtë nga duart e Hekuranit .. Ky , nuk e zgjati , dhe duart e tij i rrëshqitën në sipërfaqen e butë të kofshëve të saj , duke i ulur kështu të mbathmet . Pastaj nuk e pati të vështirë ,të mbarojë punë . Kur ai përpiqej forcërisht , ana nuk kishte më forca ta kundërshtonte , ndaj ai arriti të penetrojë brenda saj .Ndërkohë ,megjithse në mendje i vinin lloj lloj mendimesh , aq të ngatërruara , si lulet në një livath të hasdisur nga ardhja e pranverës vetë Ana , pa dashur filloi ta harroi kundërshtimin , dhe u shkri paka nga pak , njësh me të .. Preludi nuk e la që ajo të mendonte ndryshe .Kjo gjë që duket sikur ka zgjatur shumë , ishte në faktë një fraksion kohe shumë i vogël derisa Ana u përmend dhe erdhi në realitetin e hidhur që po jetonte .Mblodhi shpejt veten ..!
Iu hodh në kokë me grushta dhe sharje . Këtë herë bërtijet e saj ishin të larta sa dëgjuan edhe komshinjtë .Thirrja e saj për ndihmë , u dëgjuan deri larg .
Një komshi kishte lajmëruar policinë . Tashmë që Ana bëtistë dhe thërriste me të madhe , dy polic u futën në shtëpi . Ata i kapën të dy të zhveshur . Vetë skena tregonte për një përleshje të madhe mes agresorit dhe viktimës .. Nga ai moment Hekurani ishte në burg ....
Gjyqi e dënoi disa vite burg , dhe sigurisht edhe Bardha mori ndarjen nga ai përbindësh .. Nga atëherë Ana kishte ikur nga qyteti dhe ishte kthyer në fshatin e saj , duke punuar si mësuese .
Nga kontakti me Hekuranin , kishte ngelë shtatzënë .Me gjithë luftën dhe këmbënguljen e prindërve , ajo e mbajti fëmijën .Por kjo i kushtoi prishjen përfundimisht me Bardhën e saj të dashur .
.....
Një makinë që shkoi shumë pranë , i preu mendimet që e kishin marrë me vete në një botë tjetër , sa të largët edhe shumë të afërt . Tani ky njeri ja afroi akoma më shumë atë kohë tmerri . Vendosi të shpejtojë hapat dhe të largohet sa më shpejt . Mendoi të thërrasë fort ,por ndërroi mendim . E dinte që po të thërriste , për të do të kishte patjetër probleme . Një njenjë e shtynte të mos ta bënte .
As vet nuk e kuptonte ,pse ndodhi kjo sot , në këtë takim të papritur , mbas disa vitesh . Mos ndofta ngaqë ishte babai i fëmijës ?
Jo jo , kurrsesi , thoshte përbrenda cekëtisht , por në thellsi e ngatërronte prap mendimin ..
- Nuk kam një grusht të fort t' ju godas në fytyr dhe në zemër ashtu si më goditët dhe kafshuat , me dhëmbët e ujkut , zemrën time . Ju lutem më lini të qet.
Megjithse deshi të thoshte më shumë , kaq mundi të thotë Ana dhe u largua me vrap deri te oborri i shkollës që nuk ishte veçse disa dhjetra metra larg ...
Maj 2004
