Hakun e mori deti ..!!

Koha kishte ditë që mbante për bukuri . Bile dhe dielli , vende vende gjatë ditës sillte sado pak ngrohtësi në atë vend të braktisur . Por nga ana tjetër dielli rriste edhe etjen dhe  dëshirën për ujë , pasi kur detin e ke pranë , të pihet më shumë ujë .. Të gjithë ndodheshin në një trase të braktisur , në të dalë të Pyllit të Sodës .
Gra , burra dhe fëmijë , po thuaj të panjohur midis tyre , po shkëmbenin muhabetete e çastit , me qëllim që ta thyenin kohën deri në mbrëmje .
Kur erdhi Arturi , përgjegjësi që i kishte mbledhur nga qendra e qytetit , u thirri shkurt :
- Solla ujë ..
Dy vajza të reja dhe Marku , u afruan të parët , si duket kishin më shumë etje .Në kohën që grupi u shpërnda për të gjetur një mundësi për të lagur sadopak grykën , u pa se ishin goxha , mbi 15 vetë .
Hekurani , një i ri nga Burreli , u bë kurioz dhe filloi ti numuronte , me gishtë ..13, 14, 15, 16 ...
- Oo qënkan shumë , si do të nisen të gjithë këta , ju drejtua ai Arturit , që po u shpërndante ujë me një gotë plastike të gjithëve me radhë ..
- Aha , akoma ti .. Presim edhe tre të tjerë , patriotë të tutë , që do të vijnë me autobus nga Fieri , pasi nuk ikën dot nga Semani , ja preu shkurt Arturi dhe , po mblidhte çantën , në të cilën kishte sjellë ujë ..
Lena , një grua rreth të 40-ave , ju afrua dhe i tha:
Po ndonjë kafshat për kta fëmijët nuk na sollët , gjith ajo rrugë , do ti marrë edhe më shumë uria , u shpjegua gruaja dhe shikonte me interes se si do të përgjigjej tjetri ..
- Moj zonjë , unë jam puntor . Zotnia më tha shpjeru ujë , unë solla . Po të më thoshte për bukë unë do të sillja edhe bukë.Por me sa di unë nuk keni bërë pazar edhe për bukë ..
- Ç 'pazar o i shkret , ja kthen një burrëtjetër aty pranë , dymijë e pesëqind dollarë nuk mjaftuan as për një kafshat për fëmijët ?
- O njerës , mos më vini në siklet , do të vijë Dashi para se të ikni dhe kërkoni çfarë të doni .. Do të më pushoni nga puna unë e shikoj . Kështu si e keni nisur ju do të më hiqni nga puna . Dashi nuk të fal . Po mori vesh që bëj fjalë me ju , më fluturoi ..Aman mos më kërkoni mua sqarime , ju kam rixha ..
... Dhe biseda u ndërpre si me thikë , pasi Arturi u zhduk në horizontë , me motocikletën e tij , tip të vjetër , që lëshonte më shumë tym nga oxhaku i fabrikave dikurë ..
Të gjithë pjestarët e grupit , kush me gruan e kush me vëllain apo me ndonjë kushëri ,a të afërm tjetër , u afruan dhe po diskutonin me zë të ulet , duke pritur sa të errësohej dhe të niseshin për rrugë .
Marku e kishte për herë të tretë që tentonte të shkonte , në Itali por nuk kishte mundur ti a arrinte qëllimit . Dy herë të tjera e kishin kapur në det dhe e kishin kthyer menjëherë në Vlorë .Tashmë për të kjo punë nuk ishte aventurë e pritshme , por aventurë që po e kryente dhe ri kryente disa herë . Por megjithate ankthi për të panjohurën nuk i kishte ikur .
Ai ishte 27 vjeç , dhe për dreq sapo kishte filluar punën , kishte dalë një problem shumë i madh . Në Malsinë e Madhe , aty ku ishte fshati i tij , para dy vjetësh , djali i xhaxhait të tij Lulashi , kishte vrarë një burrë nga një fis i Lumajve , për një hasmëri që asnjë nuk e mbante mend ..Thoshnin se ishte hasmëri 60 vjet përpara ..
Kjo e detyroi atë të lerë punën ,dhe e ema që e kishte të vetëm , e mbylli brenda me frikën e hasmit .
Prandaj Marku , u josh nga tregimet , e shokëve dhe miqve që ktheheshin nga Italia , dhe vendosi thyejë frikën nga hasmi , dhe  të ikte edhe ai aty ,pasi ashtu mendonte se ,do ti shpëtonte  "hakmarrjes " për një gabim që nuik e kishte bërë kurrë !
Këto mendime , sollën edhe darkën e cila sa vinte dhe muzgëronte horizontin .. Sa më shumë vinte errësira aq më shumë shtohej ankthi tek të gjithë antarët e këtij grupi , që një hall i kishte mbledhur bashkë ....
Ishte fillim dhjetori dhe nata shyqyr vinte herët . Në orën 6:30, të mbrëmjes , në horizontë , ashtu siç kishin premtuar , u dukën dritat e makinave të , zotninjve , që do ti çonin matanë detit .Gratë filluan të mbledhin gjithshka kishin dhe hodhën ato që nuk do t'iu duheshin më ...
Nga makinat zbritën disa vetë , por Marku megjithse ishte shumë afër , nuk arriti të dallojë asnjë fytyrë pasi errësira kishte pushtuar gjithë ambientin .. Për një çast , heshtja dhe nata u bashkuan si petët e bakllavasë , duke emetuar një farë ëmbëlsire , që të sjell mbarimi i ankthit të pritjes .. Pra më në fund do të niseshin ..
Diku , disa dhjetra metra nga deti u dëgjua një zhurme ë afërt e motorrëve që me sa duket ishin të skafeve që prisnin " pasagjerët e linjës " Vlorë - Brindisi ..
Pasi i hypën një nga një dhe u ngjeshën afër njëri tjetrit , pa pritur dhe pa e menduar se do të niseshin kaq shpejt e panë veten në det .Motorrët gumëzhinin dhe skafi mori shpejtësi ..Një zdap i gjatë i cili dallohej nga një pelerinë që kishte hedhur në trup , u tha që të gjithë të dorzonin lekët ashtu siç e kishin fjalën .. Asnjëri nuk kundërshtoi lekët po jepeshin dhe pasi numëroheshin , hidheshin në një çantë të madhe meshini .. Ai me pelerinë , si një engjëll me pamje djalli , dukej se po e shtonte akoma më shumë erresirën pasi qëndronte në ballë të skafit dhe nuk kishte as më të voglën mundësi që ndonjë rreze sado e vogël drite nga horizonti të afrohej brenda skafit ..
Njëri , me zë zë mbytur aty nga mesi i varkës , tha :
- Unë kam vetëm dymijë e treqind dollarë se nuk munda ti mbledh të gjitha ..
- Sokol , ndaloje skafin , nuk tallemi këtu , ne kemi kokën në rrezik dhe ky po tallet me ne ..
- Hidhe në det , u dëgjua i prerë , urdhëri i Sokolit .
Ndërkohë skafi me të vërtetë ndaloi por motorrat punonin , dhe pardesyja e zezë ndezi një elektrik dore , që sillte një dritë të zbehtë , në gjithë errësirën tronditëse të natës së dhjetorit .:
- Hidhu , i tha , ik bëj lekët dhe hajde nesër në darkë prapë po deshe , bregu është disa dhjetra metra nga këtu ....
Për shumë çaste pllakosi një heshtje varri dhe asnjë nuk foli .Por nga drita e elektrikut , Marku dalloi shumë mirë atë fytyrë , e cila nuk kishte lëkët për të paguar ..Atë fytyrë e njihte aq shumë , sa edhe ëndërrat natën , i shikontë të gjitha të t[ personiofikuar me atë fytarë ..
" Po më ndjek edhe këtu ?? ", pyeti veten ,
 Një përshtjellim mendimesh , kaloi trurin e tij ,në disa dhjetra sekonta , kur në skaf kishte pllakosur heshtja . Një ndjenjë e paqartë , e përshtjelluar me ankth por edhe me shpresë , e bëri që të flasë vetë dhe të thyejë heshtjen ..Me mendje të paqartë dhe pa e menduar gjatë , ju afrua dhe i tha atij që nuk kishte paratë ..:
- Shtjefën Lumaj , unë do të paguaj për ty .Megjithse po ta dia që ishe edhe ti në këtë skaf unë nuk do të hypja .. Kam gati pesqind dollar më shumë për ditët e para sa të shkoj në Itali , po i paguaj , se dikurë ishim shik dhe miq ....
Shjefni , po e shikonte me sy të zgurdulluar dhe nuk foli asnjë fjalë , deri sa përsëri Sokoli , drejtuesi i skafit , e prishi heshtjen :
- Hajde se të hodhëm në det , nuk ka shaka me këto punëra , kërcënoi ai seriozishtë ...Shtejfni po dridhej , jo nga të ftohtit , por më shumë nga neveria ,dhe nuk fliste , por vetëm shikonte i hutuar . Shikimi i tij binte direkt në sytë e Markut . Pra Marku , ja ku e kishte para syve , hasmin e tij , atë që e kishte detyruar , për gati dy vjet të ngujohej në shtëpi .Por e mori në sy . Do ta ndihmonte dhe do ti kërkonte dorën e faljes ashtu siç e kishte zakoni ..
Pa e zgjatur më shumë , futi dorën në zhep dhe nxorri edhe dyqind dollarët , që trafikantët i kërkonin hasmit të tij ..
Kur Ai me pardesy, zgjati dorën të merrte edhe paratë e fundit , që skafi të nisej , u dëgjua përsëri Shtjfni :
- Mos i merr , unë nuk marr para nga hasmi ..
- Mos më shit mend mua , i tha Dashi me pardesy , se kur të përfundosh në det do ti kërkosh dhe nuk do ti gjesh paratë as nga hasmi ..hahahaha ... qeshi me të madhe , si për të treguar triumfatorin e madh ..E qeshura e tij u shoqërua edhe nga Sokoli dhe dy djem të tjerë që shoqëronin skafin dhe u bë shumë e zhurmshme . Kaq e zhurmshme sa mbyty edhe zhurmën e ujit kur Shtjefni u hodh në det .. Ata qeshnin e qeshnin dhe nuk e panë se , ai ishte hedhur vërtetë . Të qeshurën e tyre e ndaloi thirrja e fortë e Markut :
- Mooooossss...Çfar po bën . Uji është shumë i ftohtë ..
Por Shtjefni nuk dëgjonte më se tashmë ca dalgët e ca zhurma e motorrit ,i humbën lidhjen akustike më skafin dhe grupin .
Si duket Shtjefni , u pendua menjëherë që u hodh në det se nuk po notonte normal . Ose kishte shumë ftohtë ose nuk dinte not, fare ..Ata që qeshnin , nuk e "vunë ujin fare në zjarr ", dhe diskutonin të niseshin ..
- Hajd pra në të s 'ëmës të vesh , u dëgjua zëri i njohur tashmi i Sokolot , që drejtonte skafin.. Marku meqë ishte disa vjeç më i madh se Shtjefni , u rëndua shumë nga mërzitja pasi për një çstë mendoi se ishte ai sebepi që u hodh tjetri në det ..
Kur skafi u nis , ai u çua në këmbë dhe u hodh pa u menduar në det . Nga skafi dëgjoi vetëm një zhurmë që më shumë vinte nga një " Uaaa " që ja bënë të gjithë pjestarët e atij fati , në atë skaf .. Duke qënë se dinte not mirë , u drejtua për nga Shtjefni , që tashmi besoj ishte shumë metra larg, pasi vetëm mballaçitjet e detit dëgjoheshin . Në çastë mendoi për keq , por vendosi ta provonte me zë :
- Eeeeej , Shtjefën , a më dëgjon ...
- Këtu , këtu jam , po notoj drejt bregut , por kam shumë ftohtë ..
Ata të dy notuan për gati dy orë , deri sa deti i çoi në breg , disa qindra metra, me në afërsi të qytetit të Vlorës ..
- Më fal o njeri i perëndis , por nuk e dija se më ndiqje deri edhe këtu , i thotë Marku atij ..
Shtjefni nuk po fliste por vetëm se dridhej nga të ftohtit ..
Marku edhe njëherë i foli :
- Po hë thuaj një fjalë, ke rastin të marrësh hak ..
- Për ne të dy , tashmë hakun e mori deti , ja ktheu Shjefni , duke e ndihmuar që të shtrydhte rrobat e bëra qullë ... Tashmë nata ishte shumë e thellë dhe atyre u duhej një vend , ku mund të ngroheshin .
...Pa para dhe pa shpresë , tashmë Marku do ta mendonte mirë se a do të ishte në gjendje ta përsëriste për herë të katërt këtë aventurë të pa fat ..drejt asaj që dikush e quante ..shpresë ..!
Partizan Cene
Dhjetor 2010 ..