Unë i njoh Ato

23/11/2010 .. Tregim nga Partizan Cene

Kishte disa ditë që binte shi . rrugët ishin mbllaçitur dhe larë disa herë , por megjithtë , vazhdonte të mbizotëronte kudo balta .

Ardiani , e pa të udhës që deri te shtëpia të merrte një taksi , paçka se nuk e ndanin as 200 metra deri aty .Turri i mbasdites gjithmonë e lodhte më shumë .Duke ngjitur atë dy tre shkallë deri tëk porta e shtëpisë së ulët pa instiktivishtë orën .Ajo po shkonte 22 :00 .

Megjithse kishte çelsat , shtypi butonin e ziles , dhe priti sa u hap dera . Ishte babai i tij , i cili sapo ishte kthyer si duket nga kafeneja e lagjes , se akoma ishte pa veshur bizhamet. Kur e pa ashtu tek porta , për një çast i erdhi ndër mend një merak që kishte tani e shumë vite më parë ..

I ati i tij, Azemi ishte një trupmadh , që dukej se vetë ky nuk kishte marrë asgjë nga i ai. Kjo pasi vetë Ardiani vinte trup vogël , me gjatësi mesatare , por me konstrukt jo të shëndosh .. Pamvarësishtë kësaj , ai nuk e kishte problem pse nuk kishte lindur kaq i gjatë sa i ati , por shumë herë e brente nga brenda që pse nuk ngjau edhe ai nga raca e babait ..

Me këto mendime krejt spontane , hyri në shtëpi , dhe pa se tavolina e darkës ishte shtruar .. E ëma e tij , Merjemja ishte një grua jo vetëm e thjeshtë por mbi të gjitha edhe shumë e dashur , dhe gjithmonë e sjellshme edhe me Adrianin që ishte djali i saj i vetëm ..

Familja ishte , gjithmonë e saktë në oraret e ngrënies dhe në përgjithësi shumë e rregullt në funksionimin ditor dhe jetësor ..

Azemi , kishte ditur që gjithë jetën , pamvarsishtë se kishte punuar në hekura dhe punëra të rëndomta , e kishte mbajtur , në gjendje të mirë familjen . Atyre pothuaj se ,edhe tani që kishte ndërruar sistemi , nuk u kishte munguar asgjë .. Shtëpine e kishin të tyre , disa të holla për një ditë të keq i kishin , dhe bile po përpiqej , Azemi të bënte një shtesë tjetër në shtëpinë një katshe , se Adriani po rritej dhe tashme 23 vjeç mbase edhe do të martohej ..

Pasi lau duart dhe po i fshinte me peshqirin e varur në koridor jashtë banjës , sytë i shkuan nga televizori .Menjëherë i bëri përshtypje , pse e kishin fikur .Ndaj pyeti të ëmën :

- Mama , pse nuk do ta shikosh telenovelën sonte ??

- Jo të keqen mamaja , jam disi e lodhur , ndaj do shkoj të fle ..Po edhe ti , shtrihu se je për punë nesër , ju përgjigj ajo shpejt , sikur donte të mbaronte diçka ..

- Jo jo unë nuk kam punë nesër , më lajmëruan , ndaj do ti hedh një sy , televizorit ..

- Po shtrihu mor bir , se vajti ora 11 : 00 , je lodhur sot , ndërhyri i ati Azemi , si për të mbështetur të shoqen e tij ..

- Ja për pak , tha Adriani , dhe shkoi tek televizori dhe shtypi butonin ..

- Mos e hap se më dhemb koka , tha përsëri e ëma , Merjemja , duke këmbëngulur akoma ..

Ndërkohë që Adriani po kërkonte telekomandën , televizori u hap dhe në ekran , ishte një emision që e kishte parë edhe herë të tjera . Ishte emisioni ku kërkoheshin dhe gjendeshin njerëzit , e munguar apo të humbur , siç i thoshnin rëndom ..

- Eee e shikoni , për pak harruam moj mama , sonte që ështe e premte ,është emisioni që pamë javën e kaluar, harruat.. ??A ju kujtohen ato dy vajzat e vogla 14 dhe 16 vjeç që , kërkonin vëllain e tyre , ishte shumë prekse , nuk e kishin parë kurrë dhe thoshnin për të fjalët më të mira dhe më të dashura . Shumë më mallëngjyen .., tha me entuziazëm Adriani .

- Mirë biri im , unë do të shkoj të fle , tha Merjemja , shikoje me babanë tënd ..

- Jo moj mama , nuk ke kuriozitet ta marrim vesh , ja mbani qetsi të dëgjojmë ..

Spikerja e emisionit , me mirsjellje i uroi mirseardhjen në emision babait të vajzave , i cili doli disi i ndrojtur , para kamerës , dhe zuri vendin në karrigen përballë spikeres ..

Për një moment , Adrianit ju shpërqëndrua vëmendja , nga një klithmë e mbytur e së ëmës , e cila pshertiu thellë por nën zë , dhe Adriani më shumë e ndjehu ngulçimin e së ëmës , se sa e dëgjoi . Ju afrua dhe e pyeti lehtë , që mos të dëgjonte Azemi , i cili ishte në anën tjetër të sallonit të madh ..

- Çke mos jeni zënë ?? Ti nuk e prish gjakun shumë ? Keni bërë fjalë ?

- Jo jo nuk kemi asgjë , por unë sikur nuk ndihem mirë .

- Mos je sëmurë , tha ai shpejt i alarmuar për shëndetin e mamasë ..

- Jo jo , mos u shqetëso . Ja nga emisioni , që po shikon ti ..

- Pse , kaq gabim i rëndë është që të shikoj edhe unë një emision , tha disi mosbesues djali dhe u largua nga veshi i së ëmës dhe u ngjesh në kolltukun , pak më tutje ..

Merjemja , nuk i dha më udhë fjalëve por , e fiksoi shikimin e saj në ekranin e televizorit ..

Emisioni , vazhdonte , dhe kamera shumë herë , e çonte në profil të plotë dhe plan të afërt , tek babai i vajzave , i cili u përgjigjej pyetjeve të spikeres ..

Adriani u përhumb , në botën e emisionit , që e tërhiqte aq shumë , dhe nuk i vuri veshin më fjalëve të mamasë ..

Duke parë, atij i bëri përshtypje ai burrë , me finesën, konstruktin dhe pamjen e tij ..U habit shumë kur pa se ishte një kopje , më e vjetër e fytyrës dhe trupit të tij ..Pë një çast instiktivishtë hodhi shikimin majtas djathtas , andej nga ishin ulur , të ndarë , kush në kolltuk dhe kush në karrige , babai dhe mamaja .

Pa se mamaja filloi të dridhej dhe në fytyrë i erdhi një verdhëllim shumë i dukshëm .. Menjëherë i tha të atit , dhe shkoi tek guzhina për një gotë ujë ..Kur erdhi , shikon se e ëma shkumonte e tëra nga goja ! Babai ishte në telefon si duket po lajmeronte ndonjë ambulancë ..

Nuk arriti të bënte veprimë të tjera dhe shikon që mamaja po ndërronte fytyrë , nga e verdhe në të zezë ..Vuri veshin në kraharorin e saj , dhe u tmerrua kur nuk dëgjonte asgjë ..

Nga shpresa se mund të ishte i tronditur prandaj nuk dëgjonte , ju afrua të ëmës , dhe filloi ti shtypte forte kraharorin e saj . Shikonte se ajo nuk reagonte. Ndërkohë Azemi , ishte përlotur dhe po turfullonte me të madhe duke sharë nëpër dhëmbë , ambulancën dhe shërbimin e ndihmës që nuk po dukeshin .

Adriani i mori dorën mamasë dhe ndjeu , se ajo ishte e ftohtë . Për herë të parë , i shkoi ndër mend se edhe mund të kishte vdekur .. Thirri njëherë fort : - Mamaaaa , dhe ra mbi trupin e saj , i trobitur dhe i mërzitur në kulm ..

Nuk arriti të shikojë se sa minuta kaluan kur u dëgjua një shurme e afërt makine që frenoi , dhe ra zilja e jashtme .Tek dera që hapi babai , pa dy bluza të bardha .. Mjeku sa e pa dhe e preku me dore ne temth ,mamanë , tundi kokën në shenjë mohimi , dhe tha:

- Më vjen keq , por ...!!!

Adriani gërthiti me të madhe duke rënë edhe njëherë mbi trupin e së ëmës , të cilën po e humbte ashtu papritur dhe pa asnjë paralajmërim ..Ngashrimi ishte , në maksimum dhe ambienti u rëndua shumë ..

...Funerali i u bë ditën tjetër .Të aferm dhe të njohur , mbushën shtëpinë dhe në varreza kishte shumë njerëz .. Familja e tyre ishte dashamirëse me të gjithë ..

Për të edhe era edhe shiu edhe edhe i ftohti , i plotësonin të plotë pamjen e shpirtit të tij brenda thellë , në ngashrim dhe mjerim , për njeriun më të dashur që humbi .

Ditët kalonin zymshëm . Me gjithë mallngjimin dhe mërzitjen që kishte ,pasi varrosi të ëmën , Adrianit nuk i hiqej nga mendja , ai burri që pa në emision.

Shumë pyetje , nuk mund ti linte pa marrë asnjë përgjigje , ndaj vendosi që të bënte diçka .. Por çfar të bënte ?

Atë e mundonite nga brenda ajo që , pse mamaja u mërzit pasi pa atë burrin tek emisioni , dhe pse vetë Adriani i ngjante aq shumë atij burrit ??

Këto mendime , e mundonin shumë dhe shtonin trishtimin e tij për mamanë e dashur , që nuk do ta shikonte më kurrë ..

..... Që nga vdekja e mamasë , tezja e tij Lushi , kishte denjtur pranë tij tërë këto ditë . Kur e pa që servirte kafenë tek disa vizitorë , që kishin ardhur për ngushëllim , i erdhi në mendje , se ajo ndofta mund të dinte diçka ..

...Një ditë , në kohë dreke kur edhe babai nuk ishte në shtëpi , gjeti rastin që të bisedonte me teze Lushin :

- Unë tashmë e shikoj që duhet të të them diçka ,i thotë ajo , por nuk e di sa je gati ti të kuptosh apo të pranosh realitetin , dhe të mundesh të arsyetosh vetë për të gjitha .

- Do të isha shumë i lumtur të dia gjithshka . Mamamnë e kisha nënë , dhe shoqe , por si duket ajo nuk më kishte shok , ndaj nuk më tha asgjë nga ato që e brenin gjithmonë , tha djali dhe shikonte në sy tezën e cila i hiqte mallin e mamamsë , nga mgjashmëria e madhe që kishin ..

Dhe Lushi filloi ti tregoi , ato që ajo dinte apo që i kishte përjetuar bashkë me motreën e saj para shumë viteve të largëta ..

" ....- Mamaja e jote ishte e fejuar me Azemin , filloi tregimi i saj , i shtruar dhe tërheqës për Adrianin ..

Por n jë ditë , ajo u takua , me një shokë lagjeje , me të cilin kishte bërë edhe shkollën fillore . Ky tip i pëlqente që fëmijë Merjemes , por prindërit nuk deshën të marrtohej me të se ai kishte biografi të keqe . Pra kishte një xhaxha të arratisur , dhe familja e tij kishte bërë disa vite internim para se të vinin në qytetin tonë .

Ai shoku i saj ishte trup vogël por shumë simpatik dhe tërheqës .. Me pak fjalë , ajë u drodh sa e pa , dhe menjëherë , siç më ka treguar edhe vetë , u ndez brenda saj zjarri i vjetër i dashurisë që kishte për të .

Nga ana tjetër , fejesa me një njeri që nuk e njihte , me shkijes , dhe pa as më të voglën ndjenjë dashurie , e kishte drobitur të tëren , dhe rastin e shokut e pa me shumë përparësi si mundësi që , të shpëtonte edhe nga fejesa e detyruar , me Azemin ..

Edhe ai shoku i saj , Mandi quhej, tregoi interes , për të .. Kështu që lidhja nuk vonoi , dhe takimet e fshejta u shtuan .

Në një nga këto takime , krevati i dashurisë së tyre , solli një shatzani të pa dëshiruar ..Menjëherë e vuri në dieni edhe atë shokun . Por aty ndodhi edhe zhgënjimi i madh ; Ai nuk i doli për zot fëmijës duke i kërkuar dështimin e fëmijës ..Mirëpo mamaja e jote nuk donte në asnjë mënyrë ..

Kur ishte në ditët e para të muajit të dytë , ajo ja tha këtë ,të ëmës së saj .

Kjo menjëherë ja tha të atit dhe kështu u dha alarmi në shtëpi .. Druri ishte më i shpeshtë se buka dhe përfundimishtë , martesa duhej të bëhej patjetër ..

Azemi , siç edhe ti e di , ishte i ardhur në qytet dhe gjyshi jot, e kishte në ndërmarrjen e ndërtimit ku ishte edhe përgjegjës . Kështu që martesa u bë shpejt , "me urdhër të shefit", dhe Merjemja përfundoi në shtëpinë e Azemit .

Mbas 7 muajsh afërsishtë , linde ti ..

Për Azemin u rregulluan punët , sikur ishte , e sëmurë Merjemja , dhe e lindi para kohe fëmijën ..Nga frika se mos fëmijët e tjerë do ti ngjanin Azemit dhe do të ishin të ndryshëm nga ty , ajo nuk bëri më fëmijë .. Këtë nuk ta shpjegoj dot se si e arriti .. " vazhdonte tregimin rrënqethës , teze Lushi ..Për një çastë edhe ajo pshertiu , dhe piu një gllënkë ujë , pastaj shtoi : ".. Ai shoku i saj , Mandi , mori vesh , rastësishtë , në një aksion për pastrimin e qytetit , që Merjemja , e kishte lindur fëmijën dhe e kishte djalë ..Për çudi , ai nuk u bë më i gjallë kurrë . Një herë rastësishtë , unë mora vesh se e kishin transferuar elektricist në Koman , dhe ndofta kjo ishte arsyeja pse nuk ishte dukur më ...

Si duket ai është martuar , më vonë dhe ka bërë edhe dy vajzat që pamë në emision .." Përfundoi , tregimin e një jete të tëre , për disa minuta tezja e tij e dashur ..

Adriani , e kishte humbur kaq shumë vëmendjen sa , edhe shikimin e kishte tretur larg , nga dritarja , dhe nuk e kuptoi se tezja kishte mbaruar .. Jashtë puhia e rëndë e dimrit që po afronte , dukej sikur donte ta merrte me vete ambietin , edhe ashtu disi të trishteuar dhe dimror , të shpirtit të tij nga brenda ..

Kur tezja mbaroi , e pyeti perzemersishtë ..

- Xhani i tezes , nuk besoj se të merzita më shumë , por duhej që një ditë ti ta dije ..Merjemja , megjithse nuk e kishte harruar , shpresonte se kurrë nuk do të dilte me të gjallë të saj e vërteta , se siç thoshte , nuk do të mund ta përballonte ngarkesën emocionale të asaj që ajo ndihej tëre jetën tënde fajtore ..

- E përse ndihej fajtore ?? pyeti pa ndonjë ide të dytë djali , por në mendje i shkonte gjithmonë ai burri që tani e kuptoi pse ishte shëmbëlltyra e tij , në të ardhmen ..

Jashtë degët e pemve , loznin me erën duke e shpërblyer atë me gjethet e verdhelluara , nga pesha e vjeshtës, të cilat i leshonin mbi kurorën e tyre , si orizi mbi kurorën e nuses ..

".. Unë kam lindur at'her , por tani kuptova se jam bërë burrë " mendoi Adriani , ndërkohë që ato vajzat e vogla , hynë në mendjen e tij nga dritarja e kujtesës, dhe po rrinin bashkë me të , diku aty në një cep të zemrës duke pritur që tu hapë derën e madhe të dashurisë i vëllai, që kurrë nuk e kanë parë dhe nuk e kanë njohur ..

... Unë i njoh ato ,tha Adriani dhe mendonte sa më shpejtë të takohej me ato ,dy ëngjëj që pa i prekur i sillnin ndjenjën e hijësisë .. ..