Flert (jo normal) ?

Tregim nga
Partizan Cene


Kishte disa minuta që ishte larguar një autobus , dhe unë isha ndër të parët që po prisja autobusin tjetër , të linjës Vlorë -Tiranë .
Një grua plakë e cila si duket akoma nuk e kishte marrë vesh që , gjërat kishin ndryshuar , pyeti dikë më tutje se ku ishte sporteli i biletave .Ajo mori një përgjigje të " thatë " nga një djalosh ;
-Jo moj nënë , biletat i pret shoferi në autobus .
Kjo retorikë e atij djaloshit , mua se si më krijoi një ndjenjë mirësie , pasi fjalët nga goja e tij pikuan ashtu si pikon pika e ujit kur mbyllet çezma . Ndaj gjeta edhe unë rastin që ta pyes , për punën time , se mu duk që dinte diçka më shumë :
 - Nuke e di , a ka autobus tjetër tani shpejt për në Tiranë ?
- Sigurisht , për pak do të vijë autobusi tjetër . Mos u mërzit se autobusat tashti janë shumë , por ky  si duket , pret që të ketë njerës këtu , pastaj do vijë të mbushet .
Kaq tha djaloshi , dhe filloi të merrej me disa bagazhe të tijat.
  Po ashtu edhe unë , pasi mora një bidon me ujë që kisha në çantën e vogël , e hapa dhe fillova të pija ujë pak e nga pak , sikur të doja në këtë mënyrë të vrisja kohën deri sa të vinte autobusi i linjës që prisja .
Megjithse ishim në Stacion të Autobusëve , asgjë nuk kishte që të ta kujtonte këtë gjë , veç kur të vinte autobusi dhe të priste deri sa të mbushej me pasagjerë .
 Vendi ku ne i thoshnim Stacioni i Autobusëve , ishte një shesh në anë të rrugës , i shtruar me një çakëll të imët , që kur binte shi e thithte ujin si sfungar dhe , në kohën kur vapa shtrëngonte më shumë, ai çakëll dukej se ziente ashtu si orizi për pilaf kur i thahet uji në tenxhere .!
 Kështu që me hapa të ngadaltë , fillova të mas shtresën e çakllit duke sjellë ndër mend lloj-lloj çopëza mendimesh .
I përhumbur në rutinën e pritjes , veshi kumboi nga një zë i bukur , i cili më erdhi nga mbrapa kurrizit :
- Autobusin prisni ?
Ai nuk ishte një zë i zakonshëm . Ose të paktën kështu mu duk mua . Ai togfjalësh , kumboi aq pastër dhe birësues , sa shpoi menjëherë thellë në ndjesinë time . Ktheva kokën dhe zëri nuk më zhgënjeu .
Para syve të mi, ishte një zonjë me trup mesatar , me një shëndet shumë të pranueshëm , dhe me linja perfekte të trupit , që e bënin shikimin të rrëshqitte detyrimisht , nga koka tek vithet dhe deri tek pulpat e bëshme por shumë të drejta të këmbëve . Vetëm me atë shikim arrita të kuptoj se kisha përpara një grua jo vetëm të bukur por edhe të sjellshme dhe plotë edukatë !
- A vonon shumë , vazhdoi ajo të më zgjonte nga letargjia momentale ku më çoi prania e saj .!
- Nuk e di , i thashë,  nuk udhëtoj shpesh me autobus , por dikush më tha se vjen tani .
- Ehh shyqyr, se nuk kam durim të pres shumë !
Kështu pshertiu ajo dhe zuri vend në këmbë në anën e fushës me çakëll , disa metra larg meje .
Mua sikur filloi të më zërë vapa , megjithse ishte ditë vjeshte dhe temperaturat kishin rënë ndjeshëm . Por duke e parë atë qënie femërore , mendja më shkoi tek mosha e saj . Kushdo mund ta ngatërronte . Megjithatë , ajo i kishte vitet , por ato sikur kishin harruar ta rrudhnin  fytyren e saj .Pra ajo nuk e  kishte fyshkjen e zakonshme që pësojnë gratë , kur u ikën mosha .
Pr Nderkohe  unë i perva një moshë , mes  të dyzetave .!Që kishte vite mbi supe , e kuptova nga rrudhat në qafën e saj ,të cilat nuk kishin mundur që të  fsheheshin  as nga manteli i hollë i makiazhit që ajo kishte bërë .!
 Meditimi  e vrau shpejt kohen dhe sikur, Zoti ta kishte dëgjuar pshertimën e saj , autobusi erdhi dhe u parkua para nesh që prisnim aty për disa minuta .
 Nga dera doli një djalosh i ri i cili filloi të bënte telllallin e zakonshëm , për të njoftuar kklientët .
- Fier , Lushnje , Durrës , Tiranë , nga ana tjetër çoni bagazhet . Në fillim kush është për në Tiranë ju lutem !
Edhe unë , edhe ajo gruaja meqë ishim afër autobusit , u afruam tek dera , por asnjë nga ne nuk kishte bagazhe .Tek dera e autobusit , na priti një trashaluk , (me siguri do të ishte shoferi ) i cili na zgjati biletar , duke na marrë paratë që i kishim gati në duar ...
E kështu , nën rrëmujën e shumë pasagjerëve që tashmë filluan të shtyheshin mbas nesh , u futa në autobus , duke zënë një vend komod , aty nga fillimi , ne sendiljen ku shkruheshin numrtat pesë e gjashtë . Në dorë kisha një çantë të vogël të cilën e sistemova mbi kokë tek vendi bosh , dhe po qëndroja në pritje .
   Mbas disa çastesh , përsëri zëri melodios , më kumboi nga fare afër :
- Nuk do keni problem të ulem edhe unë tek kjo sendile ? Pyeti ajo , dhe pa marrë përgjigje u ul në vendin bosh në krah të djathtë timin.
Nuk fola menjëherë , pasi fillova të djersij , dhe krahariri  po lëvizte disi më me rrëmujë , duke më bërë që edhe sytë të hapen disi më shumë se normalisht .Mendimi se do ta kisha kaq pranë për gjithë rrugën , nuk e di pse më shumë më turbulloi , dhe pse jo edhe  më gëzoi .!!
 Sytë e mi shkuan menjëherë tek gjunjët që u zbuluan disi më shumë nga lëvizja e saj gjatë uljes .Ajo e pa , që unë i ngula sytë aty , dhe si për të më larguar " vëmendjen" më tha prapë me një buzëqeshje tejet të këndshme :
- Mua nuk më pëlqen të rri nga dritarja se ashtu më merren mendtë kur shikoj rrugën që fshihet me shpejtësi poshtë meje .
Sa bukur e tha . Duket se është një njeri me kulturë dhe mbi të gjitha e shkolluar .
Buzëqeshja e saj në këtë rast ishte pak me hile , pasi e kuptoi , që me lëvizjet " e kota " që po bënte ,do të tregonte prapë gjunjët  e saj të lëmuar !
 Nuk u vonuam shumë . Autobusi filloi të lëvizë , ndërkohë, që mbrapa kishte ende vende bosh . Si duket kjo e bënte  atë trashaluqin që , nga dritarja të gërthiste fort : Hajde Tirana !
Autobusi doli nga qyteti dhe po ngjiste kodrat që e ndanin qytetin e Vlorës , nga fusha e Levanit dhe Fieri ..
 Ora po shkonte shtatë  në mbrëmje , dhe Dielli sapo kishte filluar të zhytej në detin e math të përtejm Hapsirës .Me këtë rast soditja kur autobusi kalonte në rrugët paralel me pamjen e Vlorës , ishte një kënaqësi e pa diskutueshme !
 Në kontras me mua , gruaja dukej shumë e qetë , dhe nuk e shqetësonte aspak prania e ime . Ndaj e mori e para fjalën :
 - Në Tiranë po shkon "
- Po , në Tiranë , se pastaj do të marr trenin për në Lezhë aty ku jam edhe me punë .
- Aa , bukur , do ta kemi bashkë rrugën , se edhe unë kisha në plan të ndaloja në Durrës , por them të shkoj në Tiranë ..
Kjo që tha , ma turbulloi akoma më shumë lëngun në kokë . Pse do të ndalonte në Durrës por tashti do të shojë në Tiranë , mendoja naivisht unë .!
 - Çfar pune bëni ? Më pyeti ajo , duke vazhduar bisedën me mënyrën e saj .
 - Jam oficer , i thashë , por kam disa muaj që  pres lirimin !
  - Lirimin , pse ?
  - Por tashti kuptohet , dikur kishim arsye dhe aq më shumë kishim kënaqësi për uniformën e oficerit , por edhe për atë punë dhe atë rrogë . Tashti gjërat ndryshuan dhe me rrogën që marrim nuk ia vlen . Mendoj të merrem me ndonjë bisnes familjar , ose , edhe mund të largohem jashtë shtetit .
- Ehh sa i kam admiruar ushtarakët .!
- Ashtu ? Bukur , por të gjitha gratë i kanë admiruar ata .!
- Po , por unë kam qënë ndofta e veçantë .
- Ja , rasti është që në sendilen e autobusit u ule me një ushtarak ..!
 Megjithatë pata përshtypjen se ajo nuk më dëgjoi . Që në momentin që u ul tek sendilja përkrah meje , ajo nuk dukej e qetë . Gjithmon lëviste me shkak dhe pa shkak . Ajo që më bëri më shumë përshtypje ishte se, nuk po reagonte fare nga natyra e bukur e gjirit të Vlorës . Ndaj vendosa të ngacmoj bisedën .
- Nuk të pëlqen Vlora ?
- Ehhh , kujt do ti pëlqente burgu ! Kështu tha ajo si nëpër dhëmbë , dhe hodhi një shikim të shpejtë drejt meje , dhe përsëri koka e saj u kthye nga xhami i dritares ...
Për disa çaste , nuk folëm , pasi unë po bluaja në mendje atë që ajo më tha , ndërsa ajo po shikonte pamjen  e kuqërremte , ku dielli kishte filluar të përgjysmohej dhe të zhytej thellë - thellë  në horizont .!
 Por ajo vet e theu heshtjen .
- Jeni me shërbim në Vkorë ?
- Jo , i them , jam nga Vlora .!
- Aaa, qënkemi patriot , akoma më mirë , tha ajo me një buzëqeshje të thatë .
- Po ju , çfar pune bëni ?
- Edukatore kopshti , u përgjigj prerë . !
- Është kënaqësi të punosh më vocrrak . keni një punë shumë të mirë ..
- Dakort për ty , por unë nuk do ta thoshja ashtu .
- Pse ?
- Sepse për mua ajo punë , ka qenë një burg , i vërtetë , larg shoqërisë , larg jetës  , larg njohjeve , dhe përfundimisht me një martesë të pafat , ku burrin tim e kisha për dashnoret e tij dhe asnjëheherë për vete  dhe për shtëpi .!
- Pra ,me sa kuptoj unë je e ndarë nga burri , apo jetoni bashkë akoma !? .
 Në këtë rast sytë e saj u hapën më shumë , sikur donin të nxirrnin jashtë akoma më të plotë mërzitjen dhe mllefin e bërë ngurç mbrenda saj . Kështu e shpërfytyruar , ktheu menjëherë një përgjigje psherëtuese :
  - Eeeehhh sikur të ishte kaq e thjeshtë . !
 Në këtë çast koka e saj u afrua më shumë afër supit tim , gati sa nuk u mbështetë në të .
Unë lëviza disa centimetra drejt dritares , për tu larguar , por nuk ishte e thënë . Ajo u afrua më shumë . Për momentin ndjeva se po ngushtohesha  më shumë drejt dritares .
  Me bisedën që bëmë me zonjën , nuk e kisha vënë re se kishim kaluar edhe Fierin dhe po i afroheshim qytetit të Lushnjës . Vija e bardhë në krahun e djathtë të rrugës , ishte shoqja e pa ndarë e pamjes sime , duke u humbur me shpejtësi në krahun tim . Për pak çaste e kisha humbur , dhe dremitja filloi të më rëndojë qepallat , ndaj koka mu lëkund dhe u vetmbështet në vendin e saj në sendile . Ajo me sa duket po bënte të njëjtën gjë , ose ashtu më dukej mua , pasi gjithmon përpiqej që ta drejtonte kokën që i largohej dhe i mbështetej tek sendilja .
 Ky përshtjellim natyral , më bëri që të më nbykkeshin qepallat  një farë kohe , dhe u përhumba në mbretërinë e gjumit , pa mundur të heq nga mendja mendimet që më erdhën pas bisedës me gruan që kisha në krah .
 Nuk e di a fjeta , ose më saktë sa dremita , por kur u zgjova , ndjeva supin tim të rëndohej . Shikoj se ajo , kishte mbështetur kokën e saj " fort " në supin tim dhe po flinte sikur të ishim çift .!!
Menjëherë me dorën e majtë , e largova kokën e saj nga supi im , dhe e lashë të lirë që ta komandonte vetë . Koka e femrës në krahun tim , nuk komandohej lehtë , pasi ajo në vend që ta vendoste në pjesën mbas saj në sendile , e vendosi duke u shtritë në gjunjët e mi . !!
 Nuk kisha pasqyrë që ta shikoja veten time  në fytyrë , por nuk besoj se ishte e nevojshme . E ndjeja thellë se isha bërë si karpuz i papjekur mirë , me atë të kuqen më afër rozës , që merr fytyra e ime , kur ndihem keq nga turpi .
Nuk eshte ne karakterin tim te perfitoj nga raste te tilla , dhe muk ngaterrohem me femra te panjohura !

 Ajo " u përmend " dhe sikur me habi  më shikoi dhe kqyrte fshehtas reagimin tim .!
- Më falni , po meqë koka ju ra mbi supin tim , desha që të të zgjoja , i thashë unë me zërin që kishte ndryshuar aq shumë sa mu duk se dikush tjettër foli  në vendin tim .
 - Jo jo , nuk ka gjë , unë e vendosa vetë , se këto sendiljet i kanë shumë të larta vendet ku vendoset koka .  -Me falni neqoftesee  keni problem !
- Thashë mos ti kishe problem .
- Përkundrazi , u ndjeva shumë mirë . Jeni një djalë i mirë !
- Kështu janë djemtë e mirë apo ashtu i bëni ju gratë komplimentat ??
- Unë nuk di shumë komplimenta , por mendoj se një femër ashtu si unë , do të ndihej mbrekullueshëm në supin e një bukuroshi si ty .
- Dakort , por ne nuk jemi njohur , dhe  megjithse ti më tregove diçka nga jeta e jote , unë nuk të kam treguar asgjë nga ajo e imja .
 Ky moment sikur krijoi një boshllëk . Unë që thashë ato fjalë , rruga përballë kalonte në sytë e mi duke u jeshiluar kaq shumë sa edhe ngjyra e zezë e asfaltit , më dukej një jeshile e thellë .!
  Por e mbushi ajo boshllëkun e krijuar , duke folë disi me zë më të lartë :
- Nuk më intereson shumë jeta e jote , pasi nuk kam ndërmend të martohem me ty , por do të më mjaftonte vetëm një takim i shpejtë , diku aty në Tiranë në ndonjë vend intim , pse jo edhe në ndonjë hotel dhe , kaq !!
 Kaq mjaftoi dhe unë u nxeha , u nxeha shumë .Mu duk se kaq shumë u rrit temperatura e trupit tim , sa filluan djersët të bulëzonin ballin dhe kraharorin tim . ! Kjo që thoshte ajo , çuditërisht ishte diçka që më kujtonte , ëndërrime marramendëse , mbasi shikoja ndonjë film me dashuri në televizor apo në kinema .
   Megjithse e dëgjova me shumë vëmendje , akoma nuk isha i sigurt për ato që dëgjova . Mos vallë më bënin veshët , apo mos kjo grua , ishte një grua e keqe që do të më fuste në ndonjë kurth nga ku nuk do të dilja pa u larë ??
 E ndërkohë , edhe pse mendimet më sillnin ndodhira horror  për kurthe dhe mashtrime , ndjeva mes këmbëve të mija veten time , që filloi të merrte terren , dhe organi seksual zuri pozicionin e tij makksimal , jashtë komandës së trurit dhe jashtë urdhërit momental të shpirtit . !
Në gjendeje " alarmi " trupi im filloi të lagej nga djersët . Në këtë moment , fillova të ndjej fërkimin e pulpës së saj me pulpën time . Instiktivisht e largova këmbën edhe njëherë , por pulpa e saj filloi të fërkohej lehtë dhe shumë tinëzisht mbas pantallonave të mia , duke ledhatuar pulpën time të djathtë . Kjo gjë më solli mornica në trup , duke mu bërë sikur shumë duar më fërkonin dhe më përkëdhelnin mbrekullisht .
Sytë e mi filluan të mbylleshin duke mos iu bindur asaj që unë do të kisha bërë në një moment normal .
Normal ??
Pra megjithë gjendjen e krijuar , edukata e ime më vuri ndërgjegjn në dilemë . Ajo që ndothte , a ishte normale ?Apo mos ishte ndonjë ëndërr që kurrë nuk realizohen dhe kur zgjohesh , shkrihesh i tëri nga ai që ishe në ëndeërr tek ai që je në realitet .?? Pse të mos jetë normale të kthesh flertin nga një grua ? Kush ma ndalon dhe pse ?
 ...Kur isha i vogël , mbaj mend se kur shëtisja në lëndinën në baçet poshtë shtëpisë sime , vetë fërkohesha pas hidhrave , me që llim që të skuqeshin këmbët , për të gjetur sebep që të mos shkoja në shkollë .
Por kurrë nuk do të më shkonte mendja se do të kishte një gjë tjetër , që po të fërkohesha prej saj do të skuqesha përsëri ashtu si dikurë nga hidhrat . Vetëm se skuqja në këtë rast nuk ishte në pulpat e këmbëve , por në fytyrën time , duke i bërë faqet e miaj si mollët në kohën e pjekjes .
 Mendimet sa vinin dhe përshtjelloheshin edhe më keq . Ajo afrohej e largohej duke më sjellë lloj lloj nddjesie , të cilat ndjenja e ime i largonte duke ruajtur vetëm njërën , atë të flertit seksual , i cili po më mbante akoma " në lojë" . Pra e gjithë kjo mu duk si një lojë e bukur , ku kishte fiiitues të dy anët . Nuk e di se çfar fitoi ajo , por di që unë , në fund të fundit po fitoja diçka : Një përvojë solemne që nuk e kisha provuar kurrë , ku një grua me eksperiencë , por fërkohej dhe po më ngacmonte seksualisht , duke më lumturuar , megjithse kisha ikur nga " normalja " e sjelljes sime ..!
 Eksperienca e saj apo , thjeshtë mosha e saj, bëri që ajo të kuptonte gjendjen time , ndaj që ta bënte akoma më të thellë detin ku më kishte futur , zgjati dorën dhe preku pantallonat e mia në pjesën e ngritur poshtë barkut . Drita e zbehtë që binte në autobus , i jepte më shumë mundësi zhvillimit të " horrorit " erotik që po më ndothte mua ..
Lumturimi sa vinte dhe rritej . Ajo u afrua akoma më shumë , ku trupi i saj u ngjash fortë përkrah meje , duke i dhënë në këtë mënyrë , mundësinë që edhe fytyra e saj të afrohej gati ngjitur me atë timen ! Unë tashmë isha në një varkë pa drejtim në detin e math të ndodhisë që po jetoja , dhe as që isha në gjendje të komandoja as veten dhe jo më shpirtin dhe aq më keq varkën . Kështu që e lashë të lirë të lundronte në detin e math pa komandë .
Dora ime , filloi ti bindej instiktit mashkullor , dhe ashtu i përhumbur , por tejet i ndjeshëm fillova edhe unë  ta eksploroj pjesën e gjokseve të saj , por gjithmonë duke ruajtur etiketën e mos parjes nga të tjerët .
 Kjo nuk mund të ndothte , pasi aty ku ishim të ulur ne , ishte autobusi po thuajse bosh .
 Nga mbrapa ndjeva dorën e saj që rrëshqiti drejtë pjesës mbas kokës , dhe buzët e saj u ngjeshën tek buzët e mia . Puthja ishte tejet e thellë sa veç frymëmarrja e ndërpriste herë mbas here . !
Në vesh dëgjova një psherëtimë dhe mbas saj pëshpëritje :
- Ooooohhh sa e kam pritur një çast të tillë .
- ..........!!
 Nuk fola gjatë për minuta dhe dhjetra minuta vazhdoi ky " duel" lumturie .As  nuk lëviza se , kështu do të largoja   kënaqësinë që po ndjeja . Për një çast heshtja më dha mundësinë të shikoja jashtë dritares së autobusit .Shikimi më tregoi se autobusi po futej në Tiranë ..
 - Erdhëm , i thashë asaj , dhe po shikoja nga dritarja .
 - Sa mirë , tha ajo shkurt dhe po rrëgullohej e po bëhej gati pët të zbritur ..
Ashtu edhe unë , mblodha veten dhe u rregullova , para se të ndezezhin brenda dritat e autobusit . Nuk voni gjatë , dhe autobusi ndaloi . U dëgjua zëri i shoferit trashaluq :
 Kujdes bagazhet . Mos harroni gjë se për disa ditë nuk do të jem këtë në linjë !!
Këto ishin fjalë që i dëgjoi veshi , por nuk u rregjistruan asgjëkundi , pasi mendja punonte në atë që, sa kohë do të më merrte akoma deri sa të shkonim në një hotel, për të mbaruar atë që kishim lënë përgjysmë me gruan që përherë të parë më bëri të bëj bashkë normalen me jo normalen , ashtu si bëhen bashkë lulet me të gjitha ngjyrat , kur e duam buqetën sa më të bukur dhe sa më të këndshme .
Ora ishte 23 e mbrëmjes . Rruga për në hotel ishte e pa ditur ashtu si edhe hotelin akoma nuk e dinim .
Nata mrekullonte me afshin e saj vjeshtor , ku vapa ja kishte lënë vendin freskisë ..!

 Partizan Cene
01 Tetor 2014