Saturday, February 20, 2010

Treni TIRANE - VLORE , i ores 18:45.. ( nje ngjarje e jetuar )

Shkruar nga Partizan Cene , per mbesditen e 20 shkurtit 1991..!



Nje dite me pare ishin hapur fjale se do te rrezohej ne Tirane Busti i Enver Hoxhes ,ne sheshin Skenderbej. Me qellim qe te isha prezent ne ate ngjarje , edhe une u nisa qe ne dreke me trenin Shkoder - Lezhe , me qellim qe pasi te qendroja nje fare kohe ne Tirane , mund te merrja trenin Tirane - Vlore, te ores 18:45, me destinacion Vloren ...Duke e kapur momentin si nje gje te madhe qe do te linte gjurme ne histori , une vendosa te behesha pjese e atij momenti madhor ne historine e Popullit tim .

Per ngjarjen e madhe kane folur e flasin perdite shume ,pasi dhe ne shesh ate mbasdite, kane qene shume njerez , nga te gjitha karahet dhe shtresat, por une do tju tregoj nje ngjarje . Kjo i takon momentit pas rrezimit te bustit , dhe eshte nje ngjarje e frikshme , qe me ndodhi personalisht mua...
Tregimi i saj behet i pa, censuruar dhe zbukuruar me gjera artistike te te shkruarit . Besoj se nuk ja humb velerat kjo menyre e te treguarit .. !

Ne shesh sapo kish mbaruar , rrezimi i bustit dhe une bashke me dy shoke te mite ju drejtuam me shpejtesi trenit te linjes Tirane - Vlore, pasi edhe nuk kishim shume kohe ne dispozicion, deri sa te nisej treni .
Kure u afruam ne stacion te trenit , ne hyrje te tij , pame se gjithe andej ,ata te nderhyrjes se shpejte , sic i quanim atehere , kishin zene hyrjen e madhe , dhe kontrollonin kedo qe kalonte .. !

Pa shume problem edhe une u vura ne radhe dhe shpejt u ndodha perballe dy ushtarakeve me skafandra , te cilet filluan ta me kontrollonin .Per nje moment u kujtova per armen qe kisha me vete .. dhe pa teklif i them qe armen e kam me leje si ushtarak ... Ai me pa me mosbesim dhe meqe isha i veshur civil , me kerkoi dokumentin qe te vertetoja ate qe thashe ..

Atehere kuptova se , isha ne telashe , pasi e dija qe dokumentin e kisha harruar ne xhaketen ushtarake qe e kisha .. lene ne garderoben time , ne hotelin e oficerave .Megjitheate , u them per tu shpjeguar ckishte ngjare . Ai qe ishte me i beshmi ne trup mu afrua me afer ,( thua do ti ikja me vrape ), dhe me kapi menjehere perkrahu .. Duke u perpjekur ta kunderhtoj me miresjelle , po shikoja qe fatin tim e kishin edhe shume te tjere si une ..
Pamvaresishte thirrjeve te mia per mirekuptim ... po thuaj se zvarre , me hodhen brenda ne , nje makine fugon ''FORD'' te re dhe komode. Aty kishte edhe kater te tjere, por asnjeri nga ata nuk pipetinte..
Une si ''llafazan'' qe isha , u therres edhe njehere fort qe te takoja shefin apo pergjegjesin , se ishte nje keqkuptim prezenca e ime brenda ne ate makine te frikshme .Pasi therrita disa here , erdhi ai trupmadhi qe me kishte kapur ne fillim .. !
- Cfare dreqin do , me tha me percmim .
- Te me lini te lire , dhe te me jepni armen qe me moret ,ja kthej une jo me pak inat .
- Mbylle gojen , mos te ta mbyll une, me tha .. Nderkohe une u acarova disi me shume dhe i them :
- Pse cje ti qe do te me mbyllesh gojen ??
Dhe ai menjehere me qellon me nje shpulle , qe ma dergoi , nga krahu i majte , me aq forte , qe rashe ne dysheme te makines , sa me vinte bota verdalle .U perpoqa te cohesha , dhe vura doren tek nje tjeter uniforme , dhe ai me dha goditjen e dyte nga e djathta , si te plotesonte ate qe mund te kish lene mangut ,shoku i tij i pa shpirt .... !!Une u mpiva i teri , dhe ndjeva ate qe mund te ndiej kush ne momentin qe goditet nga ndonje gje e hekut.. Pikerisht kaq te forta ishin goditjet per mua ... !

Ketu pa diskutim perfundoi edhe ''kundershtimi '' im dhe filloi rrugetimi per ne rajonin e policise .
Kur ma cuan aty ishte erresire e plote , edhe tek porta por edhe tek korridori kishte nje rreze te holle dreite .. aty ne hyrje dhe ne ambientete oborrit te rajonit , me sa arrita te shikoja , ishte mbushur plote me uniforma policie dhe ushtarake . Pasi na moren e mrat dhe na degjiuan nga ndonje pretendim te castit , mua te pakten se nuk arrita ti shikoja te tjeret , me moren perkrahu, pasi nuk isha dhe mire nga goditjet qe kisha marre .Me kaluan ne nje korridor te gjate . ne fund te tij , me zbriten ne disa shkalle dhe pastaj e pashe qe isha ne ambiente nentokesore , pasi edhe aroma e forte e keqe te mbyste mushkerrite .

Dhe ashtu duke ikur per disa metra ndofta edhe 20 metra , arrita, nga drita e zbehte te shikoj , se korridori ne te cilen ikja , nga te dy anet, kishte porta hekuri , pothuaj te ngjitura midis tyre .Ne fund te korridorit ku edhe shikimi ishte pothuaj zero , nga drita e zbehte , hapen nje dere dhe me shtyne me force dhe une rashe pertok ne mes te dhomes ..!!

Arrita ne ate moment te shikoja oren e cila shenonte 19:20 ... Pra me ne fund edhe per mua ishte rezervuar nje cope burg , ne ate nate te paster te 20 shkurtit te 1991...

Ashtu i merzitur , i drobitur , i sakatuar , fillova te mendoj dhe te rimendoj se pse duhet te isha ne burg .Ne fund te fundit ; as vrava e as preva , bile as kundershtova dike ..!!Per nje gje , mu mbush mendja .. Nga sonte , Shqiperia nuk do te jete me si ishte me pare , packa se une, e fillova me burg diten e pare ne nje shqiperi te ndrryshme , nga ajo qe dinim deri atehere .!! Ne keto mendime te thella besoj do te me kete zene gjumi apo edhe mund te kem humbur ndjenjat nga goditjet fatale te xhelateve te shtetit . Pa uje , dhe padiskutim edhe pa buke , kaloi ajo nate .

Tnerri u rrit kur ne mengjes nga nje dritare e vogel si frengji , me hekurra shume te trashe u fut ne qeli nje fie drite dielli .. Aty fillova te sgikoj ambientin ku isha ..
Perballe , portes pashe qe muri ishte prej guri , nga nje ndertim disi shume vjecare . Ne mure kishte lloj lloj shkrimesh dhe numrash datash dhe gervishjesh . Ne krahun e majte timin mbaj mend qe pashe nje siluete, si rreke , dhe u afrova . Aty u tmerrova dhe filloi te me vinte tavani i betonit vedalle . Sa vinte dita edhe drita behej me e plote dhe mund ate shikoj me hollesi .. I gjithe muri ishte pergjakur nga rreke gjaku . Ato me kujtonin rrekete e gjakut , kur babai im , ne vitin e ri , mbas shtepise , therte nje kec apo nje qingj , dhe gjaku sperkatej ne te gjithe murin , dhe rrinte ashtu deri sa gjyshja e pastronet ...

Kjo skene me beri edhe me shume te frikur . Aty per nje cast me vajti mendja se andej nuk dilte njeri i gjalle .Ashtu i deshperuar , ju neneshtrova fatit tim .... !!
Por fati ishte me mua ,se sa bera te therras, dera u hap. Nje ushtarak qe mu prezantua me emrin Kole , me tha ta ndiqja nga mbrapa .Kur vajtem te hyrja , aty ku me kishin marre identitetin , me thane armen time , dhe oficeri me tha:
- Pamvaresishte se eshte keqkuptim , fajin e ke vete qe nuk mban dokumenta me vete .. Jetojme ne kohen e veshtire , ku reaksioni , kerkon te marre pushtetin ..
Une , megjthese nuk kisha mendje per biseda te teperta , i thashe :-
- Nuk besoj se eshte pune e reaksionit , pasi edhe une isha ne shesh por nuk kam qene ndonjehere reaksionar ....
Ai u vrenjte dhe ma beri me dore te largohesha .Per ti shpetuar ndonje ''keqkuptimi '' tjeter , u largova menjehere ...
Te nesermen , para shume shokeve te mi oficere te aviacionit , i kerkova komandes te me liroje ... Ajo dite e neserme ishte dita e fundit ne sherbimin qe une i bera Atdheut tim si ushtarak i armes se Aviacionit ,me shume perkushtim ..!!

E pashe se epoka e re qe po lindte , nuk ishte nje keq kuptim .. por nje permbysje , e madhe e kastes se kalbur te nje shoqerie qe vuante .. !!20 shkurti nuk ishte me nje shkendije , por nje zjarr i perflakur qe po diqte brenda gjithe makinen shtypese moniste .... !!

Kujtimet e asaj nate nuk do ti harroj kurre ... !!
Si tani me kujtohet ky moment qe pamvaresisht ,se isha kunder asaj kaste , qe e kishte cuar vendin aty ku nuk mbante me , ne ate rast ndjeva dicka jo te shijshme ... !

No comments:

  Plani Slloven “non-paper”për Ballkanin perëndimor , një dëshirë apo edhe një mundësi reale ?? Nga Partizan Cene ! Këtë pyetje e kam bërë d...