Ishte e zakonshme që në fshat të dëgjoheshin fjalë për , dashuriçka të fshehta , por në më të shumtën e rasteve ishin edhe trillime . Këto bëheshin më shumë për të nënështruar njërin apo tjetrin ,duke përdorur denigrimin me anë të thashethemeve , dhe gjërave të pa qëna ..
Por kjo që do tju tregoj , ju siguroj se është një ndodhi e marrë nga ajo kohë (që unë e titulloj "Koha e Bëmave "),dhe tregimi im më shumë ka në pah realitetin , pamvarësisht zbukurimit nga ana letrare .. !
Autori
Mani ishte një fëmij , nxënës i klasës së pestë në shkollën tetevjecare të fshatit . Ai ishte shumë i zhvilluar por edhe çapkën . Zhvillimi , dukej me shumë në atë që , ai shpesh qëndronte mes te mëdhenjve , dhe merrte pjesë edhe në debate , paçka se shumë herë e largonin si te vogël , për muhabetet që bënin .
Në shkollë Mani ishte fenomen në plote kuptimin e fjalës . Megjithëse orari i leximit, për të ishte i shkurter, ai ishte një nxënës i shkëlqyer që në më të shumtën e rasteve merrte vetëm dhjeta . Por e prishte shumë herë me mesuesen e edukates morale , pasi bënte shakara dhe çapkënllëqe , që asaj nuk i pelqenin hiç fare ... !!
Mbasditet për Manin e vogel nuk ishin monotone , sepse , menjëherë mbas ngrënies dhe mësimeve , si zakonishte , dilte , në fshat lagje më lagje , me shokë e shoqe , duke u marre me lloj lloj gjërash të femijërisë ..
Një ditë që ishte në lagjen matane përroit ,pa dicka të pazakonshme , në anën e pasme të një kasollje , të lënë pas dore .Vendosi te afrohej .!
Kur ishte afër kasolles , nga krahu i poshtëm , dëgjoi disa zëra pëshpëritës , të cilët diçka thoshnin ,por ishte e pa mundur që të dëgjohej .. Megjithëate , si i vogel që ishte vendosi te largohej . Frika e tij u shtua , kur kujtoi se , para disa ditesh ishin kapur disa hajdutë që vidhnin depot e kooperativës.Ndaj u largua shpejt ...!!
Mbas disa ditësh , u bë kurioz të kalonte përsëri nga kasollja e vjetër. Kur po afrohej pa që brenda saj u fut xhaxhi Sadriu , përgjgjesi i sektorit.Qëndroi gati disa minuta , në pritje dhe kurioz .Mirëpo kurioziteti e mposhti frikën dhe u afrua më shumë . Këtë herë zërat ishin më shumë të degjueshem , dhe dukeshin si përshpëritjet e ngatërruara kur ndërronte kanalet e radios në shtëpi .. U afrua më shumë dhe mbajti qetësi ashtu si lepuri kur dëgjon zhurmë :
''-Shpirt , si do tia bëj une pa ty'' . Apo ,''- të dua më shumë edhe se vetja e ime ''.e te tjera si keto, dhe disa klithma , shungurime , dhe thirrje të zgjatura nën zë .
- Oh e Uh , e shumë të tilla , e turbullosën djalin e vogël , por megjithatë , kuptimin ia mori të plotë skemës që po zhvillohej brenda në plevicë .Që të ishte më e plotë perceptimi i tij , vendosi të afrohej akoma më shumë dhe të shikonte nga të çarat e dërrasave të kasolles .
Dhe arriti të shikoi nga vryma e dërrasës së mbrapme të kasolles.. dhe çtë shikonte .!!
..Xhaxhi Sadriu qëndronte gjysëm i zhveshur , mbi trupin e Shaqes , gruas së një oficeri të një reparti ushtarak që ishte mbi fshat ..Vetë Shaqja ishte e zhveshur , plotesisht , dhe pë ngulconte poshte tij .. !
Mani u llahtaris nga skena që pa , por çapkënllëqet nuk i la .Menjëhere , bëri një zhurmë që tu jepte te kuptonin se ai ishte aty .
Të dy "mëkatarët" , u veshën shpejt e shpejtë . Megjithëse të tmerruar nga frika se mos i kishte parë njeri , dolën me shumë kujdes njeri mbas tjetrit, nga kasollja. Pamvaresishte se u përpoq qe te largohej edhe Mani i vogël , xha Sadriu e pa dhe i vajti afër :
- Çbën këtu ti mor qafir, nuk ke vajtur në shkollë sot ??
- Jo po sot bëmë përgatitje për parakalimin dhe na lëshuan shpejtë , u justifikua djaloshi .
Sadriu , po e shikonte me një shikim , që më shumë ngjallte frikë se sa kureshtje tek vogëlushi :
- Tiiii.. nu..nnnu..nnuk ëëë pe gjë , apo jo ? i tha ai me mos besim Manit..!!
- Po po pashë si nuk pashë tha djali , duke dashtë në këtë mënyrë të merrte zemër , duke "shlyer " gabimin që kishte bërë .Kështu i dukej se do të shpëtonte nga mundimi, që e kishin vënë pëgjegjësi i sektorit ,kot së koti ..
- Peeee ...!! Edhe ee do ta thuash në fshat ?? Nuk besoj ,pasi unë di që ti je djalë i mençur dhe i rritur tani ! Shiko ,unë do të të propozoj një marreveshje .. Jemi burra apo nuk jemi ?, i tha ai djalit
- Çfarë ? pyeti Mani , si gjithmon kurioz
- Ja unë do të të blej një palë kepucë të bukura , nga ato të shtrenjtat , jo nga ato demodetë . Kurse ti ama,do të më japësh fjalën se nuk, do ti tregosh as mamasë dhe babit tënd .. Qartë ??
- Po ku i ke këpucët , i thote djali me naivitet ..
- Po nuk i kam pra , do ti blej , ja më thuaj numrin e këmbës .. !!
Pasi Mani i tha numrin e këmbës , u kujtua , që meqë ishte ''rasti'' të bente dhe ai nje kerkese :
- Por unë jam edhe pa këmishe .. Po më bleve dhe këmishe të re , atëherë nuk do ti them njeriu , tha djali ,duke dashtë të perfitojë , nga mundësia e pazarit që po i propozonte xhaxhi Sadriu .Në çast i vajti mendja se , meqë ky është pergjgjes i sektorit , do të ketë , lekë , dhe besoi se , me të vërtetë ,do të bëhej me këpucë dhe këmishë të re ..
Momenti ishte "solemn " për Sadriun , i cili për momentin nuk kishte më gjak në trup jo tru dhe mendje të diskutonte gjëra të tilla me këtë çunak "pazarxhi. Tha një "Po" të shkurtër , dhe menjëherë u largua në atë drejtim që para pak çastesh , ishte larguar shaqja , si ato dherplat që ikin pasi kanë marrë një pulë nga qymezi .
... Por ashtu siç ishte edhe "marveshja " mbas disa ditësh , me të vërtet , xhaxhi Sadriu , i vajti , jashtë shkollës dhe i tha :
-Para se të shksh në shtëpi , të kalosh nga zyra e ime që të marrësh '' dhuratën''... !!
Dhe ashtu bëri ..
Kur po kthehej me çantën e shkollës në shpinë , dhe trastën me këpucët dhe këmishën në dorë , i dukej vetja si , djalë beu , ashtu siç kishtë parë një film me italianë e partizanë , para disa ditësh në kinemanë e fshatit .. !! Megjithëse i vogël , nuk mbante mend që të kishte rastisur , që babai apo mamaja e tij , të dy kooperativistë , ti kishin blerë ndonjeherë , dy gjëra të tilla kaq të bukura të reja ,dhe kaq të shtrenjta ... !!
Duke u kthyer , për në shtëpi , në rrugë , afër ëerdhes së fëmijeve , u takua ballë për ballë , me teta Dritën , gruan e xhaxhi Sadriut ..:
- Hë çapken , të shoh të gëzuar , i thote ajo ..
Dhe menjeherë i hodhi dorën tek trasta, ashtu si bëjnë shumë herë gratë kurioze të fshatit ...
- Ua kepucë të reja ?..Paska lekë Demua , tha per te atin e Manit .
Për momentin , manit pamja e Dritës , i sillte përshtjellim , dhe nga mënyra se si fliste dhe hapte gojën , i sillte ndërmeng , fletët e hardhisë , kur janë gati për të rënë .Që të mos "zgjatej" shumë muhabeti ,Mani u largua me vrap .Kishte frikë se po të rrinte shumë me atë grua do të prishte '' marrveshjen '' që kishte me përgjegjesin e sektorit , xha Sadriun ...!!
Gjërat e reja mendonte që, sa të shkonte në shtëpi , do ti fshihte në qilar , me qëllim që të mos ti shikonte mamaja dhe motra më e vogël se ajo ''gërmonte '' gjithekund nëpër shtëpi .Po ti gjente pastaj mamaja ,do ta pyeste se ku i gjeti Mani këto gjëra kaq të shtrenjta ? ..
Dhe keshtu bëri ...!!
por , nuk ishte e thënë .Mbas disa ditësh , e priste mamaja tek porta . Sa e pa ajome një ton të ashpër i tha :
- Të kujte ishin ato këpuce të reja , që më tha mua Drita ??.
Kjo pyetje , i mori frymën Manit , dhe ngriti pak kokën përpjetë , si për të parë , a kishte ndonjë "shkallë2 të ngjitej diku lart , dhe të mos ta shqetësonte dot më askush .. Në këtë moment kujtimet ju përshtjelluan dhe strumbullari që i vinte vërdallë si rrota e qerres në kokë , kishte vetëm një qendër , "marrveshjen" . Por e pa se ajo "e Sadriut", ja kishte thënë për rrobat , por jo pse i kishtte blerë . Mendja e madhe në trupin e Manit të vogël edhe në këtë rast gjeti zgjidhje ;
- Mi bleu xhaxhi Sadriu , i tha djali dhe i tregoi menjëhere të ëmës së tij për çkishte ngjarë , duke i kërkuar që ta dinin vetëm ata të dy .
Mamaja kuptoi se sa serioze do të ishte puna po të tregonin këtë ndodhi në fshat . Ajo i dha edhe vetë porositë e saj , djalit çapkën dhe i premtoi se do ta mbanin të fshehtë.... Dhe Mani në festat e 28 dhe 29 Nëntorit , shkoi më këpucë dhe këmishë të re , si asnjehere tjeter ...!!Sa për Babain , ai nuk vriste shumë mendjen për rrobat dhe veshjet e fëmijëve , pasi të dy fëmijët i rregullonte mamaja për këto gjëra ..
Sa herë qëllonte që xhaxhi Sadriu të takohej me të në rrugë , ashtu në heshtje , e shikonte dhe e shikonte , pa i folur , si ti tregonte , që , ai nuk kishte fjale por "vepra" ..!
****
Jeta vazhdoi . Mani iku në shkollë dhe u bë inxhinier . Por që atëherë , vetëm për pushime vinte në fshat , dhe si për çudi , ose e shikonte ndonjehere në të rrallë , Sadriun ose nuk e shikonte fare ...
Mbas shumë vitesh pasi kishin ndodhur ndryshimet e mëdha , dhe sistemi i vjetër ia kishte lënë vendin demokracisë , për një problem punësimi , ju desh të shkonte dhe të kërkonte ndihmën e depudetit te zonës .. Aty sa hyri në zyrë , pa të ulur në kolltukun e trashe te depudetit , ish përgjegjesin Sadri Zari. U shtang për një çast , por e mblodhi veten menjëherë ;
'' - Në fund të fundit , unë e kam mbajtur fjalën , besoj se ky do të më ndihmojë ". Kështu mendoi Mani , dhe përshëndeti deputdetin Zari .
Ky e pa me një shikim disi mos përfillës , dhe i tha nëe ; - Hë ç'hall ke ??
Aty për aty Manit nuk i pëlqeu fare sjellja dhe pritja e depudetit , ndaj vendosi te përgjigjej me paramendime dhe sponde ;
- Jo hiç , i tha depudetit , vetem se erdha të të them se të jam mirë njohës për këpucët dhe këmishën , që më bletë në një ditë , aq sa edhe familja nuk ma kishte dhënë atë kënaqësi ... !!
Deudeti u inatos me të vërtetë dhe i tha :
- Dil jashtë , zabrahan . Unë atëherë harxhova rrogeë e një muaji për ty ... Mos do që tani të harxhoj edhe kohën e të merrem me ty ...
Mani pak si i "turpëruar" , e kutoi se e teproi pak , pamvarsisht se dikurë gjërat ishin ndryshe .Doli nga dera , i ndjekur nga sytë e disa te tjerëve që prisnin në radhë , për të thënë hallin e tyre tek deputeti ... !!
Ai menjëherë solli në mend shume gjëra .. Por , i mbeti mendimi se , si nuk arriti të merrte vesh , se kush ishte kandidat për deputet , para se të bëheshin zgjedhjet , se njerëz ''mosmirenjohes''si puna e Sadriut , janë : '' Hodha lumin e të ..... kalin ... !!
No comments:
Post a Comment